Deze mooie film zou ik echt aanraden. Het gaat over een vrij simpele, maar ontzettend lieve postbode (postino) op het geïsoleerde, prachtige eilandje Salina (één van de Eolische eilanden bij Sicilië). Op een dag komt de Chileense dichter en communist Pablo Neruda op het eiland wonen, omdat hij uit Chili verbannen is en de postbode krijgt de opdracht om elke dag met zijn brakke fiets de heuvel te beklimmen om stapels (liefdes)brieven aan Neruda te brengen. De postbode raakt gefascineerd door de dichter en zijn werk en wil alles weten over poëzie en vooral over metaforen. De film laat zonder te oordelen heel mooi het verschil zien tussen de isolatie en simpelheid op het eiland en de wereldwijze dichter.
Kijk eens naar deze scène over wat er gebeurt als de postbode een gedicht van Neruda heeft geciteerd voor zijn beoogde amorosa:
Prachtig toch? En ook al kan zo’n mooi verhaal natuurlijk nooit goed aflopen en zal je misschien net als ik aan het einde keihard gaan janken, de muziek heeft een Oscar gewonnen en de beelden van het eiland, de zee en de bergen zijn zo schitterend dat je toch maar gewoon moet gaan kijken.