Vanuit Lorsch vertrekken we naar de Rijn en volgen die in de richting van Mainz. Onderweg zijn we een aantal keer gewaarschuwd dat het allemaal heel erg overstroomd is, maar het lijkt nu mee te vallen en alweer een beetje weggetrokken te zijn. Soms moeten we een stukje over overstroomde fietspaden trappen, dat gaat prima op blote voeten en gelukkig zijn onze Ortlieb tassen volledig waterdicht! Gelukkig staat het meestal heel duidelijk aangegeven als een pad onbegaanbaar is. Het is dan ook vooral belangrijk dat je dan gewoon luistert naar wat de borden zeggen en niet denkt dat je het beter weet of geen zin hebt om een omweg te nemen, anders zit je letterlijk tot je kuiten in het water te fietsen (heb ik al gezegd dat onze Ortlieb tassen waterdicht zijn?) ;).
We komen al verrassend snel aan in Mainz en besluiten nog een stukje door te trappen. Onderweg komen we nog twee mensen tegen die vanuit Strasbourg hiernaartoe zijn gefietst op een eenwieler, inclusief bepakking! In vergelijking is de tandem toch wel een extreme luxe! Uiteindelijk komen we na 100km uit in Bingen, een prachtig (toeristisch) stadje aan de Rijn waar we vanuit onze kamer uitzicht hebben op prachtige wijnvelden, de Rijn en een standbeeld ter ere van de Duitse eenwording (en het spoor...). We besluiten wat te gaan eten aan de Rijn en we zien de zon ondergaan onder het genot van een heerlijke rood wijntje.
De volgende ochtend voelen onze benen toch nog wel zwaar en we besluiten niet al te ver te fietsen. We fietsen langs allerlei kastelen en de Lorelei naar Koblenz waar we uiteindelijk besluiten om de trein naar huis te nemen. Het laatste stuk hebben we al wel eens eerder gefietst en we zijn na 1100km ook wel een beetje klaar met de zadelpijn en alle corona-regels die per regio verschillen. Nu zijn we weer lekker thuis en kijken we terug op een vermoeiende maar mooie reis! Volgende keer van Rome naar Verona?
