
Vandaag was het lekker zonnig weer, dus tijd om de tandem te pakken en de omgeving van Verona nog wat verder te verkennen. Deze winter had ik op internet ontdekt dat er afgelopen jaar een gloednieuwe 35 km lange fietsroute was aangelegd die begon in San Giovanni Lupatoto, een dorpje op ongeveer 5 km van ons huis, dus ik zat al heel lang te wachten op een mooie dag om die route uit te gaan proberen.
Sowieso was ik heel blij dat ik een nieuwe route ontdekt had, want eigenlijk hadden we behalve de route naar het Gardameer nog geen langere fietspaden gevonden hier in de buurt. Het kwam er dus op neer dat we elke keer (een deel van) dezelfde route aan het fietsen waren en ik wilde ook wel eens iets anders proberen. Alleen hadden we al de eerste keer hier in Verona geleerd dat je maar beter niet op goed geluk ergens heen kan gaan rijden, omdat het fietspad opeens op kan houden en kan veranderen in een snelweg waar de auto’s met 130 langs je heen scheuren. Toen zaten we echt behoorlijk in de sh*t: we wilden niet verder, want daar lag nog meer snelweg, maar we wilden ook niet terug, want dan moesten we tegen het verkeer in een tunnel door. Uiteindelijk zijn we toch maar een stukje over de vluchtstrook verder gereden en konden we de eerste afslag van de snelweg af nemen, mede dankzij het feit dat het zondag was en dus vrij rustig en zonder vrachtwagens. Mijn hart zat nog wel een paar uur in m’n keel na dat avontuur. Weer wat geleerd: niet meer zomaar gaan proberen naar het volgende dorpje te fietsen.
Maar goed, hoe vind je dan een leuke nieuwe fietsroute? Fietsbordjes kun je hier in de buurt ook wel vergeten. Uiteindelijk kwam de oplossing dankzij een filmpje dat ik voor m’n werk bij Legambiente moest kijken, waarin de ex-burgemeester van het dorpje Povegliano (Anna Maria Bigon) uitlegde dat ze zich had ingezet om een prachtig fietspad aan te laten leggen tussen San Giovanni Lupatoto en Valeggio sul Mincio, waar Povegliano midden tussenin ligt. Het fietspad hadden ze ‘pista ciclabile delle risorgive’ genoemd, omdat er in Povegliano veel waterbronnen (risorgive) zijn die lange tijd totaal vervuild en verwaarloosd waren, maar kortgeleden helemaal zijn opgefrist en waar het fietspad ons langsbrengt. Er zijn meer dan 20 bronnen, sommige natuurlijk en sommige gegraven om de velden te irrigeren. De bronnen zijn vaak vernoemd naar de adellijke families die het land in die tijd (vanaf de 15e eeuw) in bezit hadden, zoals ‘la fossa Draga’ die vernoemd is naar de familie Draghi.
Helaas hebben we Povegliano vandaag nog niet bereikt, want toen we koffie hadden gedronken in het schattige dorpje Forette San Martino vonden we het wel weer mooi geweest en zijn we lekker teruggefietst met wind mee en uitzicht op de besneeuwde bergen. Toch mooi 45 km gefietst en dat konden we deze keer ook voor het eerst heel precies weten, omdat Christo zichzelf een kilometerteller van de Lidl fietsweken cadeau had gedaan.

Als je deze route ook wil fietsen, kun je hier de GPX downloaden.
En volgende keer zullen we iets schrijven over de Anello del Custoza, een ander fietsrondje tussen Verona en het Gardameer waar onze route van vandaag ook deel van uitmaakt. Hier kun je er alvast meer over lezen (in het Italiaans) of de routekaart bekijken als je niet kan wachten 😉
Hallo Manja!
Ik ben eindelijk begonnen om je berichten te lezen, heel fijn! Ik ben er heel blij mee. Een goede vriendin van mij wil volgend jaar eind juni een fietstocht vanuit Zuid-Duitsland naar Verona maken om daar na de opera te gaan, en wie weet misschien fiets ik ook een stukje mee - als het met mijn rooster mogelijk is.
Dus, als je nog meer fietsrouten hebt of een boekje of website dan houd ik me aanbevolen.
Ik ben zelf ook een beetje begonnen Italiaans te leren want in de Meivakantie ga ik met deze vriendin voor de tweede keer naar Sicilië - omdat we vorig jaar te weinig tijd hadden.
Het ga je goed!
Liefs, Sabine
Hoi Sabine,
Wat leuk dat je een berichtje stuurt en wat een mooie plannen heb je allemaal!
Vorig jaar zijn wij met de tandem vanuit Augsburg naar Verona gefietst en dat was echt prachtig. We fietsten over de oude Romeinse weg, de Via Claudia Augusta en daar is een mooi fietsboekje over van Bikeline met kaarten en informatie. Je moet wel goede versnellingen hebben, want sommige bergen waren behoorlijk steil, zeker voor onze tandem. Christo heeft ook stukjes op de blog geschreven over onze fietstocht, ze heten 'avonturen over de Alpen'. Mocht je nog een keer in Verona zijn, lijkt het me heel leuk om af te spreken voor een lekkere Italiaanse koffie of iets anders natuurlijk.
Alvast veel plezier in de meivakantie op Sicilië!
Liefs, Manja