Je verjaardag vieren in Italië, Christo weet er alles van. Vorig jaar vloog hij op z’n verjaardag met opa Joop naar Verona om de sleutels van ons appartement op te halen en alvast allerlei nuttige dingen te regelen. Gisteren heeft hij op z'n Italiaans getrakteerd op zijn werk: pasticcini en bubbelwijn. De bubbelwijn mocht goedkoop zijn (volgens zijn collega Mauro proeven al die wetenschappers toch het verschil niet), maar de pasticcini moesten goed zijn en van de echte pasticceria bij ons om de hoek. En het liefst veel. Heel veel. Want professor Luca neemt tot wel 8 keer toe zijn laatste pasticcino en de anderen doen niet veel voor hem onder.
Als iemand jarig is (of net getrouwd of een kind heeft gekregen of het is Kerst of Pasen) dan zeg je ‘auguri!’. Het betekent letterlijk ‘gelukswensen’, een beetje zoals wij ‘de beste wensen’ zeggen met Oud & Nieuw. Het woord is al meer dan tweeduizend jaar oud, want het is afgeleid van het Latijnse woord augurium dat ‘voorspelling’ betekent. In de Romeinse tijd werden er geen belangrijke beslissingen genomen zonder eerst de goden te raadplegen. Hiervoor kon je naar de haruspex gaan, die de wil van de goden kon afleiden uit de vorm van de lever van een geofferd dier. Of je ging naar een augur, die op basis van de vlucht van vogels kon bepalen of de goden je goedgezind waren of niet. Als je iemand ‘auguri’ wenst, zeg je dus eigenlijk dat je denkt dat de vogels op een goede manier overgevlogen zijn voor diegene en dat je verwacht dat de goden hem of haar gunstig gezind zullen zijn.
Nog een leuk feitje voor de echte liefhebber: volgens de legendes waren de eerste augures ooit Romulus en Remus, de stichters van Rome. Ze waren door hun kwade oom Amulius in de Tiber gegooid, maar gelukkig werden ze gevonden en gevoed door een wolvin. Dit bekende verhaal zie je ook nu nog overal in Rome terug: in musea, op straat, maar ook in het logo van A.S. Roma.
Alsof dat niet spannend genoeg was, besloten Romulus en Remus ook nog hun oom Amulius te verslaan en een stad te stichten. Maar wie moest de koning van hun nieuwe stad worden? Ze spraken af om het de goden te vragen door elk op een heuvel van de stad te gaan staan en de vlucht van de vogels te bekijken. Remus zag al heel snel zes vogels overvliegen, dus hij liep helemaal in zijn nopjes de berg af om zijn broer te vertellen dat hij zeker wel de koning moest worden. Maar even later kwam ook Romulus naar beneden om te vertellen dat hij maar liefst twaalf vogels over had zien vliegen en dat hij toch zeker de koning moest worden. Dus wie had er gelijk? De broers kregen ruzie en begonnen te vechten, waarbij Romulus Remus doodde. Niet de meest succesvolle vogelschouwing dus, maar wel de eerste.
complimenti Christo!
Overigens meen ik mij een versie van Romulus en Remus te herinneren waar Romulus, om de hoogte belachelijk te maken, over de muur die Remus heeft gebouwd springt. Remus wordt hier kwaad om, ze krijgen ruzie en Romulus doodt Remus?
Hoi P, dat klopt! De verhalen van de muur en van de vogels bestaan naast elkaar en worden allebei genoemd door Livius (I.7). Hij zegt wel dat het verhaal van de muur in die tijd meer algemeen bekend was.