Spring naar inhoud

8

Af en toe komt ineens de gedachte bij me op dat we binnen een paar maanden alweer gaan remigreren. En regelmatig volgt er dan een lichte paniekaanval, alsof een onzichtbare hand van onderaf mijn hart vastgrijpt en daarna nog even doorgaat naar mijn keel. Ik kende het gevoel al, want in de tijd dat we bezig waren om naar Italië te verhuizen kwam het ook af en toe bij me op. Maar waarom is het er nu weer?

Ik kan zoveel redenen bedenken waarom het er niet zou moeten zijn. Deze keer maken we geen sprong in het onbekende zoals vorige keer, maar gaan we terug naar ons vertrouwde Nederland. We hebben alles onder controle, we weten precies wat we moeten doen voor wanneer en hoe we het gaan aanpakken. Als we iets niet weten, is het ook veel makkelijker uit te zoeken omdat alle informatie in het Nederlands is. En we kunnen inmiddels zo goed Italiaans dat ook de zaken in Italië makkelijk te organiseren zijn.

...lees verder "Remigreren: terug naar The Shire"

Voor Dit Is Italië mocht ik een reistip geven voor 2020 en dat werd zonder twijfel het schitterende groene Gargano in Zuid-Italië.

Ik zou aan iedereen het schitterende nationale park Gargano in de Zuid-Italiaanse regio Apulië als vakantiebestemming willen aanraden. Dit gebied heeft de perfecte combinatie van natuur, zee, strand en mooie stadjes.

Gargano was ooit een eiland dat in de loop der tijd aan het Italiaanse vasteland is vastgegroeid. Hierdoor is de kust van dit gebied veel ruiger dan in de rest van Italië, met indrukwekkende steile rotswanden.

In het binnenland vind je prachtige ongerepte natuur, met als hoogtepunt het bergachtige en dichtbeboste Foresta Umbra. Een wandeling door de koele bossen is een welkome afwisseling van de hitte op het strand en in de stad.

Maar voor de liefhebbers van een echte strandvakantie is Gargano ook een topbestemming. Veel campings en hotels liggen direct aan het strand, waardoor je zo vanuit je bed de zee in kunt lopen. Wat wil je nog meer?

Na een paar uurtjes zwemmen en zonnebaden wordt het natuurlijk tijd voor een uitgebreide Italiaanse lunch in het dichtstbijzijnde stadje: Peschici, Vieste en Rodi Garganico zijn aanraders.

Probeer daar eens de pasta allo scoglio (van de rotsen), die wordt gemaakt met vers gevangen vis en zeevruchten: mosselen, garnalen, langoustine, inktvis en allerlei soorten schelpjes. Of probeer eens de lokale specialiteit orecchiette alle cime di rapa, oortjespasta met pittige raapstelen. Heerlijk!

Meer reistips voor 2020, waaronder Fiesole (het mooie dorpje op de heuvel bij Florence) de stad Arezzo in Toscane en Taormina op Sicilië vind je op Dit Is Italië.

 

2

Het allermooiste aan de Italiaanse taal vind ik dat deze zo flexibel is. Je kunt aan woorden van alles vastplakken en dan krijgen ze opeens een hele andere betekenis. Het Italiaans heeft bijvoorbeeld naast verkleinwoorden (fiets - fietsje), ook vergrootwoorden. Om een woord te vergroten moet je er -one achter plakken. Soms maakt dit de betekenis van het woord letterlijk groter, maar soms gaat het ook een hele andere kant op. Kijk maar:

Bacio = zoen               bacione = dikke zoen
Barba = baard            barbone = zwerver
Strega = heks             stregone = tovenaar

De Italiaanse verkleinwoorden (die kunnen eindigen op -ino/a, -etto/a, ello/a en nog een aantal andere varianten) klinken precies zoals wat ze betekenen, iets kleins en schattigs:

Cucchiaio = lepel                       cucchiaino = theelepel
Cappuccio = kap/capuchon     cappuccino = kapje / cappuccino
Telefono = telefoon                  telefonino = mobiele telefoon (ook wel cellulare)
Casa = huis                                 casetta = (vakantie)huisje

Cappuccino betekent dus letterlijk 'kapje'. (c) Wikimedia, J. McIntosh

...lees verder "Mijn favoriete Italiaanse verklein- en vergrootwoorden"

2

Italië is nog niet zo lang één land en dat merk je. Naast de al behoorlijk grote regionale verschillen is er een andere, nog sterkere scheidslijn te vinden in het land: die tussen Noord- en Zuid-Italië. Het weer, de mensen, de gewoontes: ze zijn zo verschillend dat het soms niet voor te stellen is dat het Noorden en het Zuiden allebei onderdeel zijn van hetzelfde land. Over het algemeen is er vanuit het Noorden weinig liefde voor het Zuiden en andersom ook niet. Er bestaan van beide kanten dan ook behoorlijk wat vooroordelen en stereotyperingen en die kunnen naast beledigend ook ongelofelijk grappig zijn. Een goed voorbeeld daarvan is de geweldige film Benvenuti al Sud (2010) (Welkom in het Zuiden).

De film opent in het Noorden op het mooie domplein van Milaan. Postmedewerker Alberto, zijn vrouw Silvia en hun zoontje brengen een bezoekje aan de stad en meteen komt het eerste vooroordeel. Wanneer Alberto een ballon voor zijn zoontje wil kopen, weigert zijn vrouw dat, omdat de straatverkoper geen bonnetje geeft. Zonder bonnetje geen ballon, alles moet wel volgens het boekje in het Noorden. De toon is mooi gezet.

...lees verder "Filmtip: Benvenuti al Sud"