Spring naar inhoud

Maand: juli 2019

Gepubliceerd op Geef een reactie op Italiaanse vrouwendingen

Meestal ben ik niet zo van het onderscheid maken tussen mannen- en vrouwendingen, maar ik vermoed toch dat ik met een blog over cosmetica, shoppen en kleding toch meer vrouwen blij maak dan mannen. Mocht je nou als man ook heel blij worden van deze thema’s, dan ben je natuurlijk ook van harte welkom om verder te lezen.

(c) Calzedonia 2018

Wist jij dat ze in Italië andere kledingmaten hebben? En dat als je in een BH-winkel over cup 70C begint, ze je dan raar aankijken? Ik had echt geen idee en heb heel veel vrouwendingen die voor una donna italiana heel normaal zijn, moeten leren. Om te beginnen met de cosmetica.

...lees verder "Italiaanse vrouwendingen"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Yoga in Verona

Ding, ding, ding… Drie keer horen we de gong en we houden onze handen voor de borst tegen elkaar aan. Met het Japanse woord voor een eerbiedige groet, gassho, buigen we een beetje voorover. De les is begonnen. Met z’n negenen zitten we in een mooie lichte ruimte, waar zelf getekende mandala’s het dak versieren en waar het altijd naar wierook ruikt. Ik was al heel vaak langs het yogacentrum gefietst omdat het naast de supermarkt zit, maar durfde nog niet eerder een les te gaan volgen. Tot vanochtend.

Ik was best een beetje zenuwachtig. Wat als ik er niks van begrijp? Wat als Italiaanse yoga heel anders is dan yoga in Nederland? Op zich natuurlijk allemaal niet erg, maar ik moet me daar toch altijd even overheen zetten. Dingen die in Nederland simpel zijn (een buskaartje kopen, je internetprovider bellen, een proefles yoga volgen) kosten me hier toch net wat meer moeite. Maar als ik het dan probeer, is het natuurlijk ook extra leuk als het toch lukt.

...lees verder "Yoga in Verona"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Alle schrijvers leiden naar Rome

In het najaar is het zover: we gaan weer naar Rome! Ik heb even geteld en het wordt inmiddels de 12e keer dat ik mijn lievelingsstad bezoek. Dus je zou misschien denken dat het niet zo’n big deal meer is om voor de zoveelste keer naar Rome te gaan. Alleen is het voor mij precies het tegenovergestelde: hoe meer ik te weten kom over deze fascinerende stad, hoe meer ik erachter kom wat er allemaal nog meer te zien is. En dus wil ik terug naar Rome, elke keer weer.

Het Forum Romanum (c) Matthea

Om de voorpret vast te beginnen heb ik deze keer het boek Alle schrijvers leiden naar Rome gelezen van Patrick Lateur. In dit boek laat Lateur vele beroemde schrijvers aan het woord over hun ervaringen in Rome. Van de klassieke auteurs Ovidius, Tacitus en Suetonius tot modernere schrijvers als Goethe, Stendhal, Couperus en Hella S. Haasse. Ieder heeft een eigen kijk op de eeuwige stad en omdat er zo’n 19 eeuwen tussen de vroegste en laatste bijdragen zit, geeft het een mooi overzicht van Rome door de eeuwen heen.

...lees verder "Alle schrijvers leiden naar Rome"

Gepubliceerd op Geef een reactie op En dan woon je opeens in Verona

Hoe zou het zijn om in Italië te wonen? Een paar jaar geleden zat ik op de camping in Noord-Italië het boek La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer te lezen en deze gedachte liet me niet meer los. Bij elke bladzijde die ik omsloeg van Pfeijffers ode aan zijn nieuwe thuisstad Genua, bleef ik het me afvragen. Hoe zou ik het vinden om in Italië te wonen? Zou ik het überhaupt willen? Zou het wel kunnen? Misschien als ik gepensioneerd ben? Of zou ik een camping of B&B willen beginnen?

De Ponte Pietra in Verona met op de achtergrond de witte toren van de Duomo.

Stiekem was ik best een beetje jaloers op Ilja. Dat hij op een dag op een oude fiets is gestapt naar Italië en daar uiteindelijk niet meer weggegaan is. Daar heb je best wat moed voor nodig, zo ver weg gaan wonen van alles wat je vertrouwd is. Ik dacht niet dat ik dat zou kunnen. Aan de andere kant voelde ik me ook wel met hem verbonden. We hebben allebei Latijn en Grieks gestudeerd en zijn allebei erg gehecht aan onze studentenstad Leiden. Als hij het kan, waarom ik dan niet?

...lees verder "En dan woon je opeens in Verona"

4

Gepubliceerd op 4 reacties op Een beetje grammatica: de conjunctief / congiuntivo

De conjunctief of congiuntivo in het Italiaans wordt collectief beschouwd als het engste gedeelte van de hele Italiaanse grammatica. Zelfs Italianen maken er fouten mee en vooral in de gesproken taal laten ze hem regelmatig gewoon achterwege.

(c) Facciabuco

Politicus Di Maio van de Vijfsterrenbeweging zou hebben gezegd "Als wij niet gaan regeren, ben ik bang voor de toekomst." Daar had Di Maio een conjunctief voor moeten gebruiken, maar dat deed hij niet. De scherpe reactie luidt "Bang voor de toekomst? Om van de conjunctief maar niet te spreken!". Hoe komt het nou dat die conjunctief zo 'angstaanjagend' is en eh… wat is het eigenlijk?

...lees verder "Een beetje grammatica: de conjunctief / congiuntivo"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Niet zo heel vega(n) in Verona: tips & tricks

Christo had trek in een hamburger van de Mac. Hij is fan van de vegaburgers die je in Nederland al sinds jaar en dag kunt krijgen, dus vol goede moed stapte hij de McDonalds binnen en vroeg hij in z’n beste Italiaans of ze ook vegaburgers hadden. “Natuurlijk!”, antwoordde de caissière en zoals dat gaat stond hij binnen één minuut weer buiten met z’n vegaburger in zijn hand of tenminste, dat dacht hij. Hoe groot was zijn verdriet toen hij het papiertje openmaakte en het bleek dat hij een hamburger zonder hamburger had meegekregen. Oftewel, een broodje met een plakje kaas en een augurk. En dat voor 2,50 euro.

Toen Christo dit treurige, maar ook schitterende verhaal laatst vertelde, merkte mijn vriendin Bonnie op: “O, ik dacht dat je in Verona juist heel makkelijk vega(n) kon eten, als ik al die tentjes zo zag op jullie blog.” Toen realiseerde ik me pas dat ik op de blog inderdaad altijd vrolijke verhalen vertel over alle vega(n) mogelijkheden in Verona, maar dat ik me nooit heb gefocust op hoe vaak het juist niet lukt. Dus vandaag wil ik het eens hebben over de dingen waar je als vegetariër/veganist tegenaan loopt in Italië en de trucjes die ik heb ontdekt om ermee om te gaan.

Soms lukt het wel en zit je heerlijk vegetarisch te eten naast de Duomo bij Caffè e Parole.

...lees verder "Niet zo heel vega(n) in Verona: tips & tricks"