Spring naar inhoud

Het is voorbij. Eindelijk is het voorbij. De ergste hitte van dit jaar is geweest en de temperaturen beginnen weer een beetje te zakken. Met andere woorden: het wordt hier nog steeds elke dag wel een graadje of 30, maar de temperaturen van 35 en soms 40 graden halen we nu niet meer. En daar ben ik zo gelukkig mee! Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik heb best wel veel last van de hitte. Zodra het warmer dan 30 graden wordt, heb ik veel minder energie: ik slaap niet lekker en mijn hersenen gaan op standje 50%, waardoor ik me de hele tijd gaar en onscherp voel. En dan hebben we het dit jaar nog niet eens zo heet gehad als vorig jaar, toen ik me van juni tot augustus elke keer als ik onder de douche stond afvroeg ‘Waarom doe ik dit?’, want 5 minuten later spetterde het zweet alweer aan alle kanten uit m’n poriën. Gelukkig heb ik nu inmiddels een beetje geleerd hoe ik kan dealen met de hitte, dus eigenlijk schrijf ik dit artikel vooral voor mezelf, zodat ik volgend jaar niet vergeet wat ik ook alweer moet doen als de zomer voor de deur staat. Want met hitte is het net als met ziek zijn: zodra het weer fris is/zodra je je weer beter voelt, kun je je gewoon niet meer voorstellen hoe het was. Zo erg was het toch allemaal niet? Pas als je dan weer een keer goed ziek/oververhit bent, weet je het weer: o ja, dit is echt balen. Maar goed, ik hoorde dat Nederland dit jaar ook niet gespaard is gebleven van hittegolven, dus wie weet heb jij ook nog wat aan dit stukje!

...lees verder "Dealen met de hitte"

2

De vreemdste maand van het jaar hier in Italië is volgens mij augustus. Het is de maand bij uitstek waarin de Italianen op vakantie gaan, waardoor het hele straatbeeld in Verona verandert. Door de massale uittocht staan er nauwelijks meer auto’s in onze straat op de parkeerplaats, die normaalgesproken juist zo vol staat dat er bijna geen plekje te vinden is. ‘S avonds gaat het licht maar bij een paar appartementen aan, waardoor de hele buurt er verlaten uitziet. En op de weg is het ineens ook heel rustig: niet meer met je tandem tussen de auto’s door prakken bij het stoplicht, maar lekker midden op de weg fietsen. Alles bij elkaar dus heel vreemd, maar eigenlijk wel lekker. Het enige echte minpunt is dat onze favoriete pizzeria (en bijna alle andere tentjes in de buurt) ‘chiuso per ferie’ is (gesloten voor de vakantie), dus helaas moeten we zometeen gaan eten bij de all you can eat-sushi.. Echt heel jammer 😉

Ook de Tigelleria is gesloten

...lees verder "Augustus in Italië"

Over het algemeen sta ik heel positief tegenover veganistische tentjes. Ik eet graag af en toe veganistisch (voor m’n gezondheid, voor de dieren en voor de wereld), dus ik doe graag een beetje promotie, zodat mensen weten waar je leuk en lekker veganistisch kan eten. Maar je voelt hem al een beetje aankomen, wat mij betreft mag je Ristorante Flora rustig overslaan.

Aan de inrichting ligt het niet..

Ristorante Flora is centraal gelegen, om de hoek bij de Arena, dus aan de locatie ligt het niet. Ook de inrichting vind ik leuk: fris, minimalistisch en met veel planten doet het de naam ‘Flora’ eer aan. Maar ja, waar kom je voor? Om een beetje lekker te eten. En dat ontbreekt er nou juist aan. Je mag tijdens de lunch zelf opscheppen van een uitgebreid buffet met verschillende warme en koude gerechten, zoals venkel-sinaasappelsalade, quiche, geroosterde zoete aardappel, hummus of groenteballetjes. Klinkt lekker, toch? Zeker, alleen maakt het niet uit wat je op je bord legt, het heeft allemaal bijzonder weinig smaak. Eigenlijk smaakt het zoals je zou verwachten dat vegan-glutenvrij eten smaakt, voordat je een keer ergens heerlijk vegan gegeten hebt: droog, zouteloos en een beetje onbestemd. We hebben alles opgegeten, we zaten goed vol, maar er zat weinig smaak aan.

...lees verder "Vegan in Verona: Ristorante Flora"

2

Vorige week heb ik iets briljants ontdekt: als je onder de 35 bent en je bent er een beetje op tijd bij, dan kun je heel goedkoop naar de opera in de Arena. Ze hebben voor veel voorstellingen een beperkt aantal ‘Tweet Seats’ beschikbaar gesteld: hele mooie plekken recht naast het toneel, waar je de make-up van Aïda, de outfit van haar love-interest Radames en zelfs de baard van haar vader Amonasro detail voor detail kan bestuderen. En dat voor 10 euro p.p.! Het enige wat ze graag willen dat je ervoor terug doet, is andere (jonge) mensen enthousiast maken voor de opera door je ervaring te delen via social media (vandaar ‘Tweet Seats’). Nou zijn Christo en ik daar niet zo actief op, dus vandaar dat ik hier even m’n ‘emotions’ met jullie wil ‘sharen’. Hashtag InArena! 😉

...lees verder "Aïda #InArena"

Asiago kaas (©️ Wikimedia Commons, Marco Cattaneo)

Asiago kaas, een echte specialiteit uit onze regio Veneto. De kaas is vernoemd naar het plaatsje Asiago (azjágho), dat in de bergen ten noordoosten van Verona ligt. De échte Asiago mag dus ook alleen uit de regio rondom deze plaats komen. Er zijn twee verschillende types: Asiago pressato (de jonge variant, gemaakt van volle koeienmelk) en Asiago d’Allevo (de oude variant, gemaakt van deels halfvolle en deels volle koeienmelk). Allebei de varianten zijn lekker om los te eten als ‘aperitivo’ of op een kaasplankje. De Asiago d’Allevo kun je verder ook raspen als alternatief voor Pecorino of Parmezaanse kaas. Ze zeggen dat de Asiago een iets nootachtigere smaak heeft dan de gewone Parmezaanse kaas en dat geloof ik best, ook al komt mijn persoonlijke verfijnde mening niet veel verder dan dat ik het allebei heel lekker vind. De jongere variant, Asiago pressato, vind ik ideaal voor een echte Italiaanse boterham met kaas of een Italiaans broodje gezond.

Op zoek naar een lekker en makkelijk recept met Asiago, vond ik een heerlijke pasta met spinazie en gebakken tomaatjes. Je kunt het zowel met oude als jonge Asiago maken, de eerste rasp je erboven en de tweede roer je in blokjes erdoor. Trouwens ook lekker met gewone Nederlandse kaas, voor het geval de Asiago op is bij de Appie.

...lees verder "Leer me alles over Italiaanse kaas: Asiago (+ recept)"

10

Het klinkt zo makkelijk: je wilt naar Italië verhuizen, dus je vraagt een Italiaanse zorgverzekering aan en als dat gelukt is, zeg je je zorgverzekering in Nederland op. Maar zo makkelijk kan het natuurlijk niet zijn.  Daarom schrijf ik vandaag over de verschillende vragen en obstakels waar wij tegenaan zijn gelopen, in de hoop dat iemand hier op een dag iets aan heeft. De informatie kan natuurlijk verouderen en is puur gebaseerd op onze ervaringen, vandaar deze disclaimer. Als je iets zeker wilt weten, vraag het dan altijd na bij de betreffende instanties.

Moet je je überhaupt in Italië laten verzekeren?
Grote kans dat het uiteindelijk wel lukt om een Italiaanse zorgverzekering te krijgen. Maar als je je Nederlandse verzekering kunt behouden, scheelt dat wel een hele hoop gedoe. Hier kun je meer lezen over wanneer je wel of geen recht hebt op een Nederlandse zorgverzekering. Als je bijvoorbeeld gaat studeren in het buitenland, zonder dat je een vergoeding krijgt of een bijbaantje hebt, dan kun je je Nederlandse zorgverzekering gewoon houden. Voor ons was het anders, omdat we hadden besloten dat we ons wilden inschrijven bij de gemeente Verona, waardoor we ons moesten uitschrijven in Nederland. Daardoor konden we onze zorgverzekering sowieso niet houden.
...lees verder "Praktische info: hoe regel je een zorgverzekering in Italië?"