Maand: mei 2018

Ik heb vandaag iets briljants meegemaakt, ik moet nog steeds lachen als ik eraan denk. Ik had namelijk een tijdje geleden een leuke grap verzonnen (vond ik zelf) om een beetje een idee te geven van de bureaucratie in Italië. Als je een brief in de brievenbus gooit, mag je hier net als thuis kiezen uit twee vakjes: binnen de stad en buiten de stad. Nou leek het mij grappig als wij alle moeite zouden doen om die brieven te scheiden en dat de postbode dan met één grote bak aan komt zetten en alles gewoon weer zonder onderscheid bij elkaar flikkert. En het is bijna niet te geloven, maar dat is dus gewoon écht waar! Ik heb het met m’n eigen ogen gezien vanmiddag. Zo gaat dat dus in Italië: er zijn allerlei systemen om dingen te proberen te stroomlijnen, maar uiteindelijk levert dat alleen maar meer gedoe op, terwijl het resultaat niet beter wordt. En weet je wat eigenlijk nog het ergste is? Christo zei (en daar ben ik het helemaal mee eens) dat hij tóch alle brieven in het juiste vakje gaat blijven gooien, ondanks dat hij nu weet dat het nergens goed voor is. Tsja.. zo zitten we blijkbaar in elkaar.

P.S. Ergens heb ik nog een beetje hoop dat dit gewoon één postbode was die haast had en dat er heus wel een systeem achter zit. Dus ik ben heel benieuwd of iemand anders dit ook ooit wel eens heeft gezien.

P.P.S Filmpje met dank aan Paul

Binnenkort gaat het echt gebeuren, we gaan voor de eerste keer in ons leven naar Pompeï! Ik heb al heel vaak met de 4e klas de brief van Plinius gelezen waarin hij de uitbarsting van de Vesuvius en het heldhaftige optreden van zijn oom beschrijft, maar ik heb nog nooit met m’n eigen ogen gezien hoe Pompeï er nu bij ligt. Het schijnt heel indrukwekkend en groot te zijn, maar daardoor ook nogal verwarrend als je er voor het eerst komt, dus ik probeer me een beetje voor te bereiden door infoboekjes te lezen, een route met hoogtepunten te maken en dus ook door het boek ‘Pompeii’ van Robert Harris te lezen.

In deze roman volg je Marcus Attilius, de aquarius die verantwoordelijk is voor het onderhoud van de Aqua Augusta, het aquaduct dat de hele baai van Napels van drinkwater voorziet. Hij heeft deze baan pas net gekregen (nadat de vorige aquarius op mysterieuze wijze was verdwenen), als het water van de Aqua Augusta opeens ophoudt met stromen. Zo begint een race tegen de klok om de mensen in de baai weer van vers drink water te zien, terwijl niemand nog weet dat drinkwater niet hun grootste probleem is op dat moment…

...lees verder "Pompeii van Robert Harris: geen Dan Brown, maar dat hoeft ook niet"