Mijn vader had op vrijdagmiddag altijd vrij en was verantwoordelijk voor wat we die avond zouden eten. Aangezien hij vrijdagmiddag altijd met vrienden ging tennissen en ik tennistraining had waren we alsnog vrij laat thuis. Meestal maakte hij dan als we thuis kwamen wraps die we met z’n drieën (of vieren, want vaak kwam Geraldine ook mee na de training om een film te kijken) voor de tv oppeuzelden. Aangezien wraps altijd wat onhandig zijn om op te eten, zette mijn moeder de kampeertafel neer met een gezellig tafelkleed dat ze zelf gemaakt had. Voor mij zijn wraps met heel veel ‘Sweet chilisaus’ dus ook nog altijd een ontzettende traktatie. Helaas hebben ze hier nergens chilisaus, maar ik keek op internet en kwam bij dit recept. Oftewel zelfs geschikt voor de luie chef, vooral als je gewoon 2 theelepels sambal gebruikt in plaats van de pepers.
Normaal moet je als foodblogger natuurlijk een schitterende foto sturen van je creatie. Nu ben ik al geen echte blogger en al helemaal geen foodblogger, maar een nog betere reden om geen foto te plaatsen is dat mijn zelfgemaakte chilisaus eruit ziet als ongeraffineerde aardolie met stukjes (ondertussen toch bezweken onder de druk van al mijn fans, zie boven). Dit komt omdat wij als echte ingeburgde Italianen geen ‘schifo’ etnische producten als rijstazijn in huis hebben, maar alleen balsamico azijn. Hoewel het er redelijk smerig uitziet, ruikt en smaakt het erg lekker!
-Christo
Hahaha gatverdamme je weet het wel aan te prijzen! Heb je stiekem toch een foto als je fans het lief vragen?
"ongeraffineerde aardolie met stukjes", haha, dat klinkt heel smakelijk!~
Plus 1 op Bon, ik wil ook wel een foto zien van deze fantastische creatie!
Volgende keer zorg ik weer voor de wraps met..... heel veel chilisaus! X papa