Categorie: Fiets- en wandelroutes

Vorige week zijn we een dagje naar Mantua geweest. En naast al het lekkere eten en de mooie plekken is me toen nog iets anders opgevallen: bij de drie grote meren van Mantua begint een fietspad dat helemaal langs de rivier de Mincio naar het noorden doorloopt tot Peschiera del Garda. Daardoor ging er een lichtje bij mij branden: zou je ook van Verona naar Mantua kunnen fietsen? En nu denk je misschien: “Tuurlijk kan dat. Waarom zou dat niet kunnen? Je kan toch ook van Groningen naar Maastricht fietsen, waarom dan niet van Verona naar Mantua? Dat is ook nog eens veel minder ver.” Dat was in ieder geval wat ik dacht toen we hier kwamen wonen. Maar inmiddels weten we dat je zelfs binnen de stad soms niet met de fiets van A naar B kan komen, omdat er een snelweg tussen ligt waar geen fietstunnel onderdoor loopt of omdat de enige brug over de rivier in de wijde omgeving alleen voor auto’s is. Onvoorstelbaar, I know. Maar als je dus wil gaan fietsen in Italië, kun je niet zomaar op de bonnefooi vertrekken, maar moet je op zoek naar een fietsroute. Anders loop je het risico dat je gewoon niet meer verder kunt, tenzij je over de snelweg wil fietsen.

Des te leuker dus dat ik dat fietspad van Peschiera naar Mantua had ontdekt. Nu alleen nog kijken of er vanuit Verona een fietsroute op aan zou sluiten. En ja hoor, de ons bekende Ciclovia delle Risorgive loopt van Verona naar de rivier de Mincio, dus zo had ik een route te pakken. Feest! We waren dus net nog in Mantua geweest, maar ik was hier zo enthousiast over dat ik het meteen dit weekend wilde proberen. Pittige tijden, want vanuit ons huis is het zo’n 70 km heen en de volgende dag 70 km terug, maar het was supermooi en we hebben ons hoofd helemaal leeg kunnen fietsen. Ik noem de route bij deze de kastelenroute, omdat je maar liefst vier kastelen kan bezoeken als je deze route volgt. Het begint in Verona met Castelvecchio, het kasteel dat de machtige middeleeuwse Scaliger-familie aan de Adige heeft gebouwd.

...lees verder "De kastelenroute: op de tandem van Verona naar Mantua"

In het hart van het nationale park Gargano strekt zich een schitterend en oeroud bos uit: Foresta Umbra. Het is honderden miljoenen jaren geleden ontstaan toen Gargano nog een eiland was, voordat het aan het vasteland is vastgegroeid en de ‘spoor van de laars’ op de kaart van Italië is geworden. De naam Foresta Umbra betekent ‘schaduwbos’ en die naam is goed gekozen, want het bos is enorm en zelfs als het op het strand 30 graden is, voelt het in het bos heerlijk koel aan. Een goede reden dus om er een mooie wandeling te gaan maken. We zijn begonnen bij het kleine meertje, Laghetto d’Umbra, waar ik maar twee families met kinderen weg heb hoeven te jagen om de schildpadjes van dichtbij te bekijken:

...lees verder "Avonturen in Zuid-Italië – wandelen in Foresta Umbra"

Vandaag was het lekker zonnig weer, dus tijd om de tandem te pakken en de omgeving van Verona nog wat verder te verkennen. Deze winter had ik op internet ontdekt dat er afgelopen jaar een gloednieuwe 35 km lange fietsroute was aangelegd die begon in San Giovanni Lupatoto, een dorpje op ongeveer 5 km van ons huis, dus ik zat al heel lang te wachten op een mooie dag om die route uit te gaan proberen.

...lees verder "Een nieuw fietsavontuur: naar Forette San Martino"

Gisteravond hebben we heerlijk gegeten bij een pizzeria die helemaal vol zat met Italianen. Gelukkig hadden ze ook nog wel een plekje voor ons. Het rook er heerlijk en ik was ervan overtuigd dat ik hier een heerlijke pizza zou gaan eten. Helaas was dat niet het geval, want het was zo druk dat het driekwartier zou duren voordat de pizza klaar zou zijn. We hadden allebei honger, dus ik besloot op het laatste moment om dan toch maar een pasta salmone te bestellen en deze was ook echt heerlijk, maar het is toch wel jammer dat we twee keer bij een pizzeria gegeten hebben en dat er geen pizza was. Manja had tortellini gevuld met peer en daaroverheen een gorgonzola kaassaus met walnoten (die ook verrukkelijk smaakte).

Lees verder

Vanochtend werden we wakker van de regen die op de tent tikte. Het bleek niet veel beter toen we eenmaal uit de tent kropen. De wolken hingen erg laag tussen de bergen, erg mooi om te zien! Manja had opgezocht dat het om twaalf uur op zou klaren in Trento, maarja dat lag weer 80km verder en er was daar geen camping in de omgeving. We besloten om maar gewoon lekker te fietsen en te zien waar we uit zouden komen.

Lees verder

Vandaag werden we wakker met een schitterend uitzicht op de besneeuwde bergen. Het bleek vannacht gevroren te hebben, iets wat we ook nog goed konden voelen toen we op de fiets stapten (we waren maar wat blij dat we in een hostel hebben geslapen).

Lees verder