Spring naar inhoud

2

Vandaag is het zover, we gaan op weg naar huis, we zijn tenslotte al 2 hele dagen weg. Gisteravond zijn we vroeg naar bed gegaan, waardoor ik al om half zes wakker werd.... Manja lag nog lekker te soezen en ik ben lekker rustig de tandem in elkaar gaan zetten. Toen ik daar eindelijk klaar mee was, was Manja ook 'pronto' om naar Piazza Bra te gaan voor een coole foto bij de Arena.

Manja bij de Arena in Verona

Daarna door naar Bussolengo voor onze favoriete pasticcini-tent voor een cappuccino, fanta en natuurlijk pasticcini. De mevrouw van de pasticceria herkende ons zelfs nog, maar meer van de tandem dan aan onze gezichten (laten we het maar op de mondkapjes houden 😉 ).

Pasticcini in Bussolengo

Daarna weer door, maar dit keer niet de afslag naar het Garda-meer, maar een steile heuvel richting Rivoli, gelukkig gaat dat prima met deze tandem.

De afdaling na Rivoli

Vanaf daar beginnen ook echt de bergen en fietsen we door het dal in de richting van Trento waar pas weer de eerste camping is. Dat is helaas wel 95km fietsen en dat zien we allebei niet echt meer zitten na die steile heuvels. Manja's wil om te kamperen is echter sterker en we moeten dus door, met enige pijn en moeite halen we de camping in Romagnano waar we naast Henk uit Limburg ons tentje opgesteld hebben.

Zie ons lijden...

1

De stadsmuren van Verona zijn eeuwenoud. Het oudste stukje stadsmuur dat nog overeind staat, vind je naast de Arena op het Piazzetta Mura Gallieno. Daar kun je nog zien hoe de Romeinse keizer Gallienus de stadsmuur in de 3e eeuw heeft uitgebreid om ook de Arena te omvatten.

De muur van Gallienus (c) Wikimedia Commons, Lo Scaligero

In de daaropvolgende eeuwen zijn de stadsmuren steeds verder uitgebreid en versterkt. Om te beginnen in de middeleeuwen door de in Verona heersende familie Della Scala. Deze muren kun je herkennen aan de kantelen in de vorm van een zwaluwstaart. Hiermee maakte de familie duidelijk dat ze aan de Ghibellijnse kant stonden in het conflict tussen de Ghibellijnen en de Welfen. De Ghibellijnen verzetten zich tegen de wereldlijke macht van de Paus en steunden de keizer van het Heilige Roomse Rijk. Andere Ghibellijnse steden zijn Mantua en Pisa, terwijl onder andere Florence en Bologna voor de kant van de Welfen kozen. In die laatste twee steden zul je de zwaluwstaarten dan ook niet zien en zijn de kapitelen rechthoekig.

Ghibellijnse kapitelen op de Ponte Scaligero

...lees verder "Wandelen door het Parco delle Mura in Verona"

2

De zomer is inmiddels volop begonnen en dat betekent voor ons: tijd om te fietsen! Dit weekend hebben we een nieuwe fietsroute vanuit Verona uitgeprobeerd en ja hoor, dit is een absolute aanrader. Je volgt voor het grootste deel de rivier de Adige en je komt via allerlei schattige Italiaanse dorpjes uiteindelijk in Montagnana terecht, een van de best bewaarde middeleeuwse ommuurde stadjes van Europa.

(c) Wikimedia Commons, Zavijavah

Ik ben echt zwaar onder de indruk van hoe mooi de 500 jaar oude stadsmuur van Montagnana erbij staat. Toen ik de brug over de brede, lege slotgracht overstak, kon ik me helemaal voorstellen hoe daar ooit water in had gestaan en hoe ridders op paarden in galop over de ophaalbrug aankwamen. Dat is vast een geromantiseerd beeld, maar feit is wel dat Montagnana lid is van de vereniging I Borghi più belli d’Italia, oftewel de mooiste stadjes van Italië. En dat is wat mij betreft geheel terecht.

...lees verder "Fietsen naar Montagnana"

Ik heb gisteren de eerste sneeuw op de bergen zien liggen! De buurman zei het al toen we hem met zijn dikke winterjas, sjaal en muts op tegenkwamen in de lift: de kou gaat weer beginnen. Hij heeft veel meer last van de hitte dan van de kou, vertelde hij, dus hij vindt dit weer wel prima. Net als ik eigenlijk. Het was deze week maar drie graden ‘s ochtends, dus ik kan wel grapjes maken over Italianen die zich altijd veel te warm aankleden terwijl het nog helemaal niet koud is, maar ik heb ook mijn muts al op gehad, dus ik zeg maar niks deze keer.

Het centrum van Erbezzo deze week. Erbezzo is een dorpje in de bergen ten noorden van Verona. © L'Arena

Die besneeuwde bergen maken me er ook weer wat meer bewust van dat we echt in Italië wonen, want eerlijk gezegd vergeet ik dat de laatste tijd vaak gewoon. Het is allemaal zo vertrouwd hier dat Verona voor mijn gevoel onderdeel van Nederland is geworden. Raar hè? Maar bergen met sneeuw helpen me wel weer uit die droom. Net als dat we afgelopen zaterdag met de tandem naar het Gardameer zijn gefietst. Het was de laatste zonnige dag die was voorspeld, dus daar hebben we nog even goed gebruik van gemaakt.

...lees verder "Een nieuwe route naar het Gardameer"

4

Vorige week zijn we een dagje naar Mantua geweest. En naast al het lekkere eten en de mooie plekken is me toen nog iets anders opgevallen: bij de drie grote meren van Mantua begint een fietspad dat helemaal langs de rivier de Mincio naar het noorden doorloopt tot Peschiera del Garda. Daardoor ging er een lichtje bij mij branden: zou je ook van Verona naar Mantua kunnen fietsen? En nu denk je misschien: “Tuurlijk kan dat. Waarom zou dat niet kunnen? Je kan toch ook van Groningen naar Maastricht fietsen, waarom dan niet van Verona naar Mantua? Dat is ook nog eens veel minder ver.” Dat was in ieder geval wat ik dacht toen we hier kwamen wonen. Maar inmiddels weten we dat je zelfs binnen de stad soms niet met de fiets van A naar B kan komen, omdat er een snelweg tussen ligt waar geen fietstunnel onderdoor loopt of omdat de enige brug over de rivier in de wijde omgeving alleen voor auto’s is. Onvoorstelbaar, I know. Maar als je dus wil gaan fietsen in Italië, kun je niet zomaar op de bonnefooi vertrekken, maar moet je op zoek naar een fietsroute. Anders loop je het risico dat je gewoon niet meer verder kunt, tenzij je over de snelweg wil fietsen.

Op deze site kun je kijken waar de fietsroutes lopen in Italië.

Des te leuker dus dat ik dat fietspad van Peschiera naar Mantua had ontdekt. Nu alleen nog kijken of er vanuit Verona een fietsroute op aan zou sluiten. En ja hoor, de ons bekende Ciclovia delle Risorgive loopt van Verona naar de rivier de Mincio, dus zo had ik een route te pakken. Feest! We waren dus net nog in Mantua geweest, maar ik was hier zo enthousiast over dat ik het meteen dit weekend wilde proberen. Pittige tijden, want vanuit ons huis is het zo’n 70 km heen en de volgende dag 70 km terug, maar het was supermooi en we hebben ons hoofd helemaal leeg kunnen fietsen. Ik noem de route bij deze de kastelenroute, omdat je maar liefst vier kastelen kan bezoeken als je deze route volgt. Het begint in Verona met Castelvecchio, het kasteel dat de machtige middeleeuwse Scaliger-familie aan de Adige heeft gebouwd.

Castelvecchio en de Ponte Scaligero, de mooie brug over de Adige. ©️ Wikimedia, Chensiyuan

...lees verder "De kastelenroute: op de tandem van Verona naar Mantua"

2

In het hart van het nationale park Gargano strekt zich een schitterend en oeroud bos uit: Foresta Umbra. Het is honderden miljoenen jaren geleden ontstaan toen Gargano nog een eiland was, voordat het aan het vasteland is vastgegroeid en de ‘spoor van de laars’ op de kaart van Italië is geworden. De naam Foresta Umbra betekent ‘schaduwbos’ en die naam is goed gekozen, want het bos is enorm en zelfs als het op het strand 30 graden is, voelt het in het bos heerlijk koel aan. Een goede reden dus om er een mooie wandeling te gaan maken. We zijn begonnen bij het kleine meertje, Laghetto d’Umbra, waar ik maar twee families met kinderen weg heb hoeven te jagen om de schildpadjes van dichtbij te bekijken:

Schildpadden bij het Laghetto d'Umbra

...lees verder "Avonturen in Zuid-Italië – wandelen in Foresta Umbra"

2

De 'pista ciclabile delle risorgive', het fietspad van San Giovanni Lupatoto naar Valeggio sul Mincio.

Vandaag was het lekker zonnig weer, dus tijd om de tandem te pakken en de omgeving van Verona nog wat verder te verkennen. Deze winter had ik op internet ontdekt dat er afgelopen jaar een gloednieuwe 35 km lange fietsroute was aangelegd die begon in San Giovanni Lupatoto, een dorpje op ongeveer 5 km van ons huis, dus ik zat al heel lang te wachten op een mooie dag om die route uit te gaan proberen.

...lees verder "Een nieuw fietsavontuur: naar Forette San Martino"

1

Om het hoekje liggen de windmolens van Rivoli Veronese (bijna thuis dus)

Gisteravond hebben we heerlijk gegeten bij een pizzeria die helemaal vol zat met Italianen. Gelukkig hadden ze ook nog wel een plekje voor ons. Het rook er heerlijk en ik was ervan overtuigd dat ik hier een heerlijke pizza zou gaan eten. Helaas was dat niet het geval, want het was zo druk dat het driekwartier zou duren voordat de pizza klaar zou zijn. We hadden allebei honger, dus ik besloot op het laatste moment om dan toch maar een pasta salmone te bestellen en deze was ook echt heerlijk, maar het is toch wel jammer dat we twee keer bij een pizzeria gegeten hebben en dat er geen pizza was. Manja had tortellini gevuld met peer en daaroverheen een gorgonzola kaassaus met walnoten (die ook verrukkelijk smaakte).

Lees verder

1

Manja bij de dom in Trento

Vanochtend werden we wakker van de regen die op de tent tikte. Het bleek niet veel beter toen we eenmaal uit de tent kropen. De wolken hingen erg laag tussen de bergen, erg mooi om te zien! Manja had opgezocht dat het om twaalf uur op zou klaren in Trento, maarja dat lag weer 80km verder en er was daar geen camping in de omgeving. We besloten om maar gewoon lekker te fietsen en te zien waar we uit zouden komen.

Lees verder

Ons uitzicht vanochtend

Vandaag werden we wakker met een schitterend uitzicht op de besneeuwde bergen. Het bleek vannacht gevroren te hebben, iets wat we ook nog goed konden voelen toen we op de fiets stapten (we waren maar wat blij dat we in een hostel hebben geslapen).

Lees verder