Spring naar inhoud

Als we in Verona naar de pasticceria gaan, bestellen we altijd hetzelfde: risini, cakejes gevuld met een mengsel van rijst en bakkersroom. Oké, meestal mogen we er van onszelf dan ook nog wel een zandkoekje met pistachecrème of een mini-roomsoes met witte sprinkles bij, maar de risini staan altijd bovenaan de lijst. De combinatie van het kruimelige deeg en de zachte, zoete vulling is onovertroffen. Daar komt nog de lekkere bite van de rijst bij en het perfecte formaat. Dat moet je gewoon proberen!

Risini bij pasticceria Roma, bij ons om de hoek

En daarvoor heb je twee opties: naar Verona komen, want je vindt de risini bijna niet buiten de stad, of zelf in de keuken gaan staan. Voor dat laatste ben ik op zoek gegaan naar het perfecte recept voor risini. Er zijn namelijk nogal wat slappe aftreksels die het cakeje vullen met een simpele rijstepap. Maar voor de échte Veronese risini mag de room niet ontbreken. Iets meer werk dus, maar met een heerlijk resultaat.

De Veronezen eten risini meestal voor ontbijt, dus doe eens gek en trakteer jezelf op een cake-ontbijt. Of als je voor ontbijt liever een boterham met kaas of yoghurt met muesli hebt, neem een risino bij de koffie/thee, of twee. Ik beloof je dat je er echt niet vanaf kunt blijven.

Mijn zelfgebakken ronde risini.

...lees verder "Risini: rijstcakejes uit Verona (+recept)"

Het is weer bijna Valentijnsdag en de winkels vullen zich met kleine (en grote) cadeautjes waarmee je je geliefde kunt laten zien hoeveel je van hem/haar houdt. In Italië doe je dat het beste met een bacio, een zoen. Een echte zoen mag natuurlijk, maar je kunt ook een doosje vol met Baci kopen, chocolaatjes gevuld met hazelnootpasta en een hele hazelnoot erop. Heel wat anders dan de Nederlandse chocoladezoenen!

...lees verder "Proberen of negeren: Baci"

Het was een koude, maar zonnige dag in Verona, dus perfect weer om een lekker stuk te gaan fietsen op de tandem. We besloten om richting het Gardameer te gaan en maakten onderweg onze favoriete stop bij de pasticceria in Bussolengo, waar we al jaren elke keer een Fanta, een cappuccino en twee pasticcini bestellen (of vier, als we het echt verdiend hebben). Alleen deze keer gebeurde er iets bijzonders: de eigenaresse herkende ons! Ze vroeg of we hier op vakantie waren, omdat ze ons al vaker had gezien. Dat dat na bijna drie jaar nog zou gebeuren, dat had ik niet verwacht. Ze gaf ons allerlei tips over leuke kerstactiviteiten in de buurt en we konden vol goede moed en pasticcini onze tocht voortzetten naar het Gardameer.

Op weg naar buiten zag ik een briefje op de deur hangen: vanmiddag vanaf vier uur hebben we zaletti. Wij hoopten rond vier uur alweer lekker warm thuis te zitten, dus we konden de zaletti niet komen uitproberen. Maar ik was wel nieuwsgierig wat er zo lekker of bijzonder aan was dat het speciaal op de deur aangeplakt werd.

Even googlen leerde me dat zaletti typisch zijn voor de regio Veneto: zachte koekjes met rozijnen en pijnboompitten en een bijzonder ingrediënt dat typisch is voor het Noorden: polenta. De naam zaletti is Veneto-dialect voor ‘gialetti’ oftewel ‘geeltjes’, vanwege de gele kleur die ze krijgen van de polenta. Het bleek helemaal niet moeilijk te zijn om zelf zaletti te bakken, dus de volgende dag ging ik aan de slag. Eerst twijfelde ik een beetje of koekjes met polenta wel een goed plan waren, want ik associeer polenta toch meer met avondeten en ezelragout of pearà. Maar toen we de zaletti gingen proeven, was iedereen het erover eens: juist de polenta maakt deze zachte koekjes zo bijzonder en lekker. Een goed Italiaans alternatief voor ons gebrek aan oliebollen met oud & nieuw. Hier komt dus het recept voor iedereen die zin heeft om lekker te bakken deze kerstvakantie.

...lees verder "Zaletti: zachte polenta-koekjes uit Verona (+ recept)"

‘Magna e tasi’, eet en houd je mond! Nu we wat meer weten over het Veneto-dialect, wordt het tijd om ons te verdiepen in de typische regionale keuken. Het Veneto starter pack bestaat immers niet voor niets voor de helft uit eten en drinken.

Eerst maar eens wat we op het plaatje linksboven zien: polenta en sopressa. Van origine is polenta een typisch Noord-Italiaans gerecht gemaakt van gekookte granen, dat vooral door arme mensen gegeten werd. Het was zo kenmerkend voor het noorden van Italië, dat Noord-Italianen nog steeds (quasi-)grappend polentoni worden genoemd, grote polenta’s of polentavreters. In Nederland eten we eigenlijk nooit polenta, wat jammer is, want deze goudgele korreltjes kun je gewoon krijgen in de grotere supermarkten en op allerlei manieren lekker bereiden.

...lees verder "Magna e tasi! Veneto voedsel van polenta tot pearà"

4

Scamorza affumicata, provola affumicata, alle gerookte Italiaanse kaassoorten die ik tot nu toe heb geprobeerd, vind ik echt heerlijk. Met scamorza kun je lekkere pastagerechten maken of je kunt het smelten op een piadina met groenten. Provola verkopen ze ook in plakjes, dus die doe ik graag op brood. Toen ik erachter kwam dat er ook zoiets bestaat als gerookte ricotta, kon ik mijn geluk dus niet op.

...lees verder "Leer me alles over Italiaanse kaas: ricotta affumicata (+recept)"

Iedereen in Nederland heeft waarschijnlijk wel eens penne, spaghetti en macaroni gegeten. Misschien zelfs wel farfalle (strikjespasta, eigenlijk betekent het ‘vlinders’), fusilli (van die spiraaltjes) en tagliatelle (van die platte lange linten). Maar het zal je verbazen hoe ontzettend veel meer pastasoorten er zijn. In een gemiddelde Italiaanse supermarkt zijn er al twee volledige rijen nodig voor alle verschillende pasta’s. De meeste zijn redelijk bekend, maar er zitten ook een hoop aparte soorten tussen. Waarom zijn er eigenlijk zoveel verschillende pastasoorten? En welke bijzondere en vreemde pastasoorten kun je allemaal vinden? Ik zet er vijf voor je op een rijtje.

Een heerlijk zelfgemaakt bordje orecchiette met scamorza

...lees verder "5 bijzondere Italiaanse pastasoorten"

Normaal gesproken gaan we nooit naar de stad om wat te drinken. Het is ver en duur, dus geef ons maar de Alpini's. Alleen deze week waren die gesloten, omdat er om de hoek een groot feest werd georganiseerd. Daar zouden we dus met z'n allen heen gaan, totdat het hele feest in het water dreigde te vallen dankzij de aanhoudende stortbuien. Dan toch maar wat drinken in het centrum van Verona, wat leidde tot een geweldige ontdekking!

Wanneer heb je meestal trek in frituur? Voor mij is dat bij de vrijdagmiddagborrel of ver na middernacht na een feestje. Dat zijn dus niet de momenten die ik meestal in de stad doorbreng. Ik fietste dus ook altijd vrij rap en met een licht misselijk gevoel verder als ik langs de frituurtenten kwam. Maar wat een vergissing! Want waar de Nederlandse frituurzaken mij alleen blij kunnen maken met een kaassoufflé of eventueel een vegaburger, hebben ze hier iets veel beters: panzerotto.

(c) Wikimedia Commons, Matthew Reid

...lees verder "Proberen of negeren: panzerotto"

Christo had trek in een hamburger van de Mac. Hij is fan van de vegaburgers die je in Nederland al sinds jaar en dag kunt krijgen, dus vol goede moed stapte hij de McDonalds binnen en vroeg hij in z’n beste Italiaans of ze ook vegaburgers hadden. “Natuurlijk!”, antwoordde de caissière en zoals dat gaat stond hij binnen één minuut weer buiten met z’n vegaburger in zijn hand of tenminste, dat dacht hij. Hoe groot was zijn verdriet toen hij het papiertje openmaakte en het bleek dat hij een hamburger zonder hamburger had meegekregen. Oftewel, een broodje met een plakje kaas en een augurk. En dat voor 2,50 euro.

Toen Christo dit treurige, maar ook schitterende verhaal laatst vertelde, merkte mijn vriendin Bonnie op: “O, ik dacht dat je in Verona juist heel makkelijk vega(n) kon eten, als ik al die tentjes zo zag op jullie blog.” Toen realiseerde ik me pas dat ik op de blog inderdaad altijd vrolijke verhalen vertel over alle vega(n) mogelijkheden in Verona, maar dat ik me nooit heb gefocust op hoe vaak het juist niet lukt. Dus vandaag wil ik het eens hebben over de dingen waar je als vegetariër/veganist tegenaan loopt in Italië en de trucjes die ik heb ontdekt om ermee om te gaan.

Soms lukt het wel en zit je heerlijk vegetarisch te eten naast de Duomo bij Caffè e Parole.

...lees verder "Niet zo heel vega(n) in Verona: tips & tricks"

Hitte-alarm! Gisterenmiddag tikte de thermometer op het balkon de 40 graden aan. Tijd dus om alleen ‘s ochtends en ‘s avonds je huis uit te gaan en je verder te verstoppen voor de brandende zon. En natuurlijk tijd om ijsjes te eten en te zwemmen. De buurkinderen hebben zo’n opblaasbaar badje in de tuin staan, waar ik stiekem best jaloers op ben. Ik durf nog net niet te vragen of ik er ook even in mag duiken. Morgen gaan we denk ik lekker naar het zwembad.

(c) Jeremy Keith, Flickr - Wikimedia Commons

Als het zo warm is, heb ik vaak heel weinig trek in onze zelfgebakken bruine boterhammen. Ik wil liever iets lichts voor de lunch en dan biedt panzanella een uitkomst. Panzanella is een heerlijke frisse salade waar je al je Italiaanse restjes in mag gooien. De enige twee vaste ingrediënten zijn tomaten en… stukjes oud brood. Een beetje vreemd? Zeker, maar wel logisch als je bedenkt dat het recept voortkomt uit de Toscaanse cucina povera, de arme keuken, om goedkoop restjes op te maken.

...lees verder "Zomers recept: panzanella"

Je bent lekker een dagje in Verona en je hebt honger. Waar moet je dan wat gaan eten? Ook al is er een overvloed aan restaurantjes in de stad, de prijs/kwaliteit-verhouding daarvan laat vaak nogal te wensen over. Of misschien wil je überhaupt niet te veel geld uitgeven. Dan kan een pasta-to-go een goed alternatief zijn. In Nederland hebben we natuurlijk de Julia’s, maar die kan niet in de schaduw staan van zelfs de slechtste pasta-to-go van heel Verona.

De verse tortellini van La Bottega della Gina

Maar wat is dan de slechtste pasta-to-go van Verona? En nog belangrijker, waar kun je de beste pasta-to-go halen? In deze blog stippen we de top 3 pasta-to-go-tentjes aan in het centrum. Ze zitten aardig goed verspreid over de stad, dus waar je ook bent, er is er altijd wel eentje in de buurt. Ik krijg nu al honger, dus laten we snel beginnen.

...lees verder "De beste pasta-to-go in Verona"