Spring naar inhoud

Categorie: Avonturen

Gepubliceerd op Geef een reactie op Met Spider-Man naar Venetië

Veel dingen zijn in Italië leuker om te doen dan in Nederland, maar naar de bioscoop gaan is daar niet één van. De reden daarvoor is dat alle buitenlandse films hier in het Italiaans worden nagesynchroniseerd. Als Johnny Depp ineens met een Italiaanse mannenstem begint te praten of Mary Poppins in het Italiaans in zingen uitbarst, dan is de lol er voor mij wel snel af. Eigenlijk ging ik in Italië dus nooit meer naar de film, totdat de bioscoop bij ons in de buurt met een oplossing kwam.

Eén keer in de week op een onhandige dag (dinsdag of woensdag) en een onhandig tijdstip (19:00, dus tijdens het eten, of 22:30, veel te laat) wordt er een film in de originele taal gedraaid met Italiaanse ondertiteling. Nu is het idee van films in de originele taal voor Italianen al niet erg aantrekkelijk, dus in combinatie met het onhandige tijdstip zorgt dat ervoor dat je vaak zo goed als alleen in de zaal zit. Geweldig! Op deze manier hebben we afgelopen jaar onder andere al Fantastic Beasts en Aquaman kunnen zien.

Deze week was het de beurt aan de nieuwe Spider-Man-film, genaamd Far From Home. Spider-Man is inderdaad ver van huis, want hij gaat vanuit Amerika met zijn klasgenoten op excursie naar Europa. Maar waar komt hij als eerste terecht? In Venetië, op nog geen 150 km van Verona, waar wij de film zaten te kijken. Voor ons was hij dus juist lekker dichtbij huis.

...lees verder "Met Spider-Man naar Venetië"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Italiaanse vrouwendingen

Meestal ben ik niet zo van het onderscheid maken tussen mannen- en vrouwendingen, maar ik vermoed toch dat ik met een blog over cosmetica, shoppen en kleding toch meer vrouwen blij maak dan mannen. Mocht je nou als man ook heel blij worden van deze thema’s, dan ben je natuurlijk ook van harte welkom om verder te lezen.

(c) Calzedonia 2018

Wist jij dat ze in Italië andere kledingmaten hebben? En dat als je in een BH-winkel over cup 70C begint, ze je dan raar aankijken? Ik had echt geen idee en heb heel veel vrouwendingen die voor una donna italiana heel normaal zijn, moeten leren. Om te beginnen met de cosmetica.

...lees verder "Italiaanse vrouwendingen"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Yoga in Verona

Ding, ding, ding… Drie keer horen we de gong en we houden onze handen voor de borst tegen elkaar aan. Met het Japanse woord voor een eerbiedige groet, gassho, buigen we een beetje voorover. De les is begonnen. Met z’n negenen zitten we in een mooie lichte ruimte, waar zelf getekende mandala’s het dak versieren en waar het altijd naar wierook ruikt. Ik was al heel vaak langs het yogacentrum gefietst omdat het naast de supermarkt zit, maar durfde nog niet eerder een les te gaan volgen. Tot vanochtend.

Ik was best een beetje zenuwachtig. Wat als ik er niks van begrijp? Wat als Italiaanse yoga heel anders is dan yoga in Nederland? Op zich natuurlijk allemaal niet erg, maar ik moet me daar toch altijd even overheen zetten. Dingen die in Nederland simpel zijn (een buskaartje kopen, je internetprovider bellen, een proefles yoga volgen) kosten me hier toch net wat meer moeite. Maar als ik het dan probeer, is het natuurlijk ook extra leuk als het toch lukt.

...lees verder "Yoga in Verona"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Alle schrijvers leiden naar Rome

In het najaar is het zover: we gaan weer naar Rome! Ik heb even geteld en het wordt inmiddels de 12e keer dat ik mijn lievelingsstad bezoek. Dus je zou misschien denken dat het niet zo’n big deal meer is om voor de zoveelste keer naar Rome te gaan. Alleen is het voor mij precies het tegenovergestelde: hoe meer ik te weten kom over deze fascinerende stad, hoe meer ik erachter kom wat er allemaal nog meer te zien is. En dus wil ik terug naar Rome, elke keer weer.

Het Forum Romanum (c) Matthea

Om de voorpret vast te beginnen heb ik deze keer het boek Alle schrijvers leiden naar Rome gelezen van Patrick Lateur. In dit boek laat Lateur vele beroemde schrijvers aan het woord over hun ervaringen in Rome. Van de klassieke auteurs Ovidius, Tacitus en Suetonius tot modernere schrijvers als Goethe, Stendhal, Couperus en Hella S. Haasse. Ieder heeft een eigen kijk op de eeuwige stad en omdat er zo’n 19 eeuwen tussen de vroegste en laatste bijdragen zit, geeft het een mooi overzicht van Rome door de eeuwen heen.

...lees verder "Alle schrijvers leiden naar Rome"

Gepubliceerd op Geef een reactie op En dan woon je opeens in Verona

Hoe zou het zijn om in Italië te wonen? Een paar jaar geleden zat ik op de camping in Noord-Italië het boek La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer te lezen en deze gedachte liet me niet meer los. Bij elke bladzijde die ik omsloeg van Pfeijffers ode aan zijn nieuwe thuisstad Genua, bleef ik het me afvragen. Hoe zou ik het vinden om in Italië te wonen? Zou ik het überhaupt willen? Zou het wel kunnen? Misschien als ik gepensioneerd ben? Of zou ik een camping of B&B willen beginnen?

De Ponte Pietra in Verona met op de achtergrond de witte toren van de Duomo.

Stiekem was ik best een beetje jaloers op Ilja. Dat hij op een dag op een oude fiets is gestapt naar Italië en daar uiteindelijk niet meer weggegaan is. Daar heb je best wat moed voor nodig, zo ver weg gaan wonen van alles wat je vertrouwd is. Ik dacht niet dat ik dat zou kunnen. Aan de andere kant voelde ik me ook wel met hem verbonden. We hebben allebei Latijn en Grieks gestudeerd en zijn allebei erg gehecht aan onze studentenstad Leiden. Als hij het kan, waarom ik dan niet?

...lees verder "En dan woon je opeens in Verona"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Niet zo heel vega(n) in Verona: tips & tricks

Christo had trek in een hamburger van de Mac. Hij is fan van de vegaburgers die je in Nederland al sinds jaar en dag kunt krijgen, dus vol goede moed stapte hij de McDonalds binnen en vroeg hij in z’n beste Italiaans of ze ook vegaburgers hadden. “Natuurlijk!”, antwoordde de caissière en zoals dat gaat stond hij binnen één minuut weer buiten met z’n vegaburger in zijn hand of tenminste, dat dacht hij. Hoe groot was zijn verdriet toen hij het papiertje openmaakte en het bleek dat hij een hamburger zonder hamburger had meegekregen. Oftewel, een broodje met een plakje kaas en een augurk. En dat voor 2,50 euro.

Toen Christo dit treurige, maar ook schitterende verhaal laatst vertelde, merkte mijn vriendin Bonnie op: “O, ik dacht dat je in Verona juist heel makkelijk vega(n) kon eten, als ik al die tentjes zo zag op jullie blog.” Toen realiseerde ik me pas dat ik op de blog inderdaad altijd vrolijke verhalen vertel over alle vega(n) mogelijkheden in Verona, maar dat ik me nooit heb gefocust op hoe vaak het juist niet lukt. Dus vandaag wil ik het eens hebben over de dingen waar je als vegetariër/veganist tegenaan loopt in Italië en de trucjes die ik heb ontdekt om ermee om te gaan.

Soms lukt het wel en zit je heerlijk vegetarisch te eten naast de Duomo bij Caffè e Parole.

...lees verder "Niet zo heel vega(n) in Verona: tips & tricks"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Het operaseizoen is begonnen

Gisteravond was de eerste voorstelling van het nieuwe operaseizoen in de Arena van Verona. En wij waren erbij! En niet alleen wij. Alle 15.000 plekken waren uitverkocht en er was een speciale loge ingericht voor de eregast van de avond: Sergio Mattarella, de president van Italië.

Speciaal voor hem werd de opera voorafgegaan door het Italiaanse volkslied. Op het podium stond het volledige koor achter de Italiaanse vlag te zingen en iedereen uit het publiek die de tekst kende, zong mee. Een heel indrukwekkende ervaring, en dan moest de opera nog beginnen.

...lees verder "Het operaseizoen is begonnen"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Italiaans leren na twee jaar in Italië

Ik ben heel blij, want ik heb mijn C1-diploma Italiaans gehaald! Twee jaar geleden zijn we begonnen bij de A1/A2-cursus met Petra en Carmen en ik weet nog goed hoeveel moeite het me kostte om al die vreemde woorden te onthouden en uit te spreken. Laat staan om al die verschillende werkwoordstijden te onthouden. Dat waren er toen pas twee, de presente (tegenwoordige tijd) en de passato prossimo (voltooid tegenwoordige tijd), maar dat was al dramatisch genoeg. De stappen van 1. weten wat ik wilde zeggen, 2. dat vertalen in goed Italiaans en 3. het daarna ook nog uit m’n mond krijgen kostten me vaak zoveel tijd dat het moment om iets te zeggen eigenlijk al voorbij was gegaan.

Dat is nu gelukkig wel anders. Als ik Italiaans praat, dan denk ik ook in het Italiaans, dus het scheelt al een hele hoop tijd dat ik niet alles eerst in m’n hoofd hoef te vertalen. De meest voorkomende woorden zijn nu ook zo’n routine geworden dat ze soms zelfs eerder in me opkomen dan de Nederlandse woorden. Ik betrap me er weleens op dat ik tegen Christo allerlei Italiaanse woorden door het Nederlands begin te gooien. Gelukkig begrijpt hij wel waar ik het over heb, maar dat moet ik echt gaan afleren als we weer in Nederland wonen 😉 Ik schrijf ook op boodschappenlijstjes bijvoorbeeld eerder melanzane dan aubergine en ik moest nu zelfs even nadenken wat melanzane ook alweer in het Nederlands is.

...lees verder "Italiaans leren na twee jaar in Italië"

2

Gepubliceerd op 2 Reacties op Fietsen naar Montagnana

De zomer is inmiddels volop begonnen en dat betekent voor ons: tijd om te fietsen! Dit weekend hebben we een nieuwe fietsroute vanuit Verona uitgeprobeerd en ja hoor, dit is een absolute aanrader. Je volgt voor het grootste deel de rivier de Adige en je komt via allerlei schattige Italiaanse dorpjes uiteindelijk in Montagnana terecht, een van de best bewaarde middeleeuwse ommuurde stadjes van Europa.

(c) Wikimedia Commons, Zavijavah

Ik ben echt zwaar onder de indruk van hoe mooi de 500 jaar oude stadsmuur van Montagnana erbij staat. Toen ik de brug over de brede, lege slotgracht overstak, kon ik me helemaal voorstellen hoe daar ooit water in had gestaan en hoe ridders op paarden in galop over de ophaalbrug aankwamen. Dat is vast een geromantiseerd beeld, maar feit is wel dat Montagnana lid is van de vereniging I Borghi più belli d’Italia, oftewel de mooiste stadjes van Italië. En dat is wat mij betreft geheel terecht.

...lees verder "Fietsen naar Montagnana"

1

Gepubliceerd op 1 reactie op Italianen in de regen

[Inmiddels heeft de hitte het hier alweer gewonnen van de wolken, net als in Nederland gisteren, hoorde ik. Maar ik wilde jullie dit verhaal toch niet onthouden.]

Dreigende wolken boven de Borgo Roma.

Het is hier bewolkt! Het is hier koud! Het is hier nat! Je denkt misschien dat ik het nu over Nederland heb, maar nee, het is echt rotweer in Verona. De afgelopen weken was de temperatuur ‘s nachts zo tussen de drie en de vijf graden en overdag was het elke keer mistig en regenachtig. De meimaand van 2019 - die hier nu maggio pazzo, gestoorde mei wordt genoemd - blijkt zelfs de koudste van de afgelopen dertig jaar te zijn geweest. En in Verona was het ook nog het koudst van heel de regio Veneto.

...lees verder "Italianen in de regen"