Het was een koude, maar zonnige dag in Verona, dus perfect weer om een lekker stuk te gaan fietsen op de tandem. We besloten om richting het Gardameer te gaan en maakten onderweg onze favoriete stop bij de pasticceria in Bussolengo, waar we al jaren elke keer een Fanta, een cappuccino en twee pasticcini bestellen (of vier, als we het echt verdiend hebben). Alleen deze keer gebeurde er iets bijzonders: de eigenaresse herkende ons! Ze vroeg of we hier op vakantie waren, omdat ze ons al vaker had gezien. Dat dat na bijna drie jaar nog zou gebeuren, dat had ik niet verwacht. Ze gaf ons allerlei tips over leuke kerstactiviteiten in de buurt en we konden vol goede moed en pasticcini onze tocht voortzetten naar het Gardameer.
Op weg naar buiten zag ik een briefje op de deur hangen: vanmiddag vanaf vier uur hebben we zaletti. Wij hoopten rond vier uur alweer lekker warm thuis te zitten, dus we konden de zaletti niet komen uitproberen. Maar ik was wel nieuwsgierig wat er zo lekker of bijzonder aan was dat het speciaal op de deur aangeplakt werd.
Even googlen leerde me dat zaletti typisch zijn voor de regio Veneto: zachte koekjes met rozijnen en pijnboompitten en een bijzonder ingrediënt dat typisch is voor het Noorden: polenta. De naam zaletti is Veneto-dialect voor ‘gialetti’ oftewel ‘geeltjes’, vanwege de gele kleur die ze krijgen van de polenta. Het bleek helemaal niet moeilijk te zijn om zelf zaletti te bakken, dus de volgende dag ging ik aan de slag. Eerst twijfelde ik een beetje of koekjes met polenta wel een goed plan waren, want ik associeer polenta toch meer met avondeten en ezelragout of pearà. Maar toen we de zaletti gingen proeven, was iedereen het erover eens: juist de polenta maakt deze zachte koekjes zo bijzonder en lekker. Een goed Italiaans alternatief voor ons gebrek aan oliebollen met oud & nieuw. Hier komt dus het recept voor iedereen die zin heeft om lekker te bakken deze kerstvakantie.
Ingrediënten voor ongeveer 25 zaletti
1 liter (soja)melk
1 glas water
3 eieren
200 gram geel maïsgriesmeel (polenta bramata)
60 gram meel
100 gram boter
200 gram suiker
200 gram rozijnen
Rasp van een limoen (of alleen een beetje citroensap, kan ook)
Handje pijnboompitten
Zakje gedroogde gist (ik heb een half zakje gebruikt, 8 gram)
Zakje vanillesuiker
Snufje zout
Poedersuiker om te versieren
Bakpapier
Recept
- Wel de rozijnen in warm water. Breng in een grote pan de (soja)melk, het water, de suiker, de vanillesuiker en de boter aan de kook.
- Voeg in gedeeltes het maïsgriesmeel en het gewone meel toe. Kook ongeveer 10 minuten en blijf goed roeren, zodat er geen stukjes in komen. Als je de losse polentakorreltjes niet meer proeft en het een dikke pap is geworden, is het klaar. Zet dan het vuur uit en laat het mengsel afkoelen.
- Als het polentamengsel koud genoeg is om geen gebakken eieren te krijgen, voeg dan de eieren toe. Meng ook de limoenrasp of citroensap, de gist, de gewelde rozijnen en de pijnboompitten erdoor.
- Verwarm de oven voor op 180 graden. Bedek een bakplaat met bakpapier, flats er een flinke eetlepel polentamengsel op en druk het een beetje plat. Ik kreeg uiteindelijk 16 zaletti op een bakplaat, dus met twee bakplaten was het mengsel op.
- Bak de zaletti voor 25-30 minuten op de ventilatiestand. Als ze een beetje bruin worden, zijn ze goed. Laat ze even afkoelen en versier ze dan met poedersuiker voor het serveren. Warm zijn ze het lekkerst.
Hier is ook de Italiaanse video van chezuppa.com, zodat je weet hoe het er allemaal ongeveer uit hoort te zien. Eet ze!