Kijk, vegetariërs begrijp ik wel. Die houden gewoon van dieren en willen niet dat die dood moeten om tot eten omgetoverd te worden. Maar veganisten? Wat is er mis mee om eieren te eten? Al helemaal als je biologische eieren eet, want die kipjes hebben een heel fijn leven en leggen ondertussen ook een paar eieren voor ons. En waarom zou je geen kaas eten? Kaas is lekker! Meer kaas is nog lekkerder. En het wordt gemaakt van melk, koeien geven toch al melk, dus dat komt goed uit. Nee, veganisten overdrijven het wel heel erg. En ze maken het zichzelf wel heel moeilijk. Wat kun je in een gemiddeld restaurant nog bestellen zonder vlees, vis, eieren, melk en kaas? Volgens mij eet je als veganist alleen maar bonen en tofu, lijkt me helemaal niks.
Kort gezegd is dit wat ik 10 jaar geleden dacht. En dat het me niet makkelijk lijkt om een veganist te zijn, dat denk ik nog steeds. Een leven zonder kaas is voor mij gewoon niet weggelegd, want ik vind het veels te lekker. Maar waarom begin ik er dan over? Omdat ik inmiddels een beetje weet hoeveel dierenleed er zit achter de productie van kaas, melk en eieren. Haantjes leggen geen eieren, dus die zijn nutteloos voor de productie en worden gedood. Net als de stierkalfjes die niet nuttig zijn voor het produceren van melk en kaas. Eigenlijk is kaas meestal ook al niet 100% vegetarisch, omdat er stremsel in zit dat wordt gehaald uit de maag van kalfjes. En dat staat me tegen, want ik ben zo’n vegetariër die niet wil dat er voor mijn eten dieren gedood moeten worden.
‘Nou, dan word je toch veganist? Niet zo zeuren en val ons er niet mee lastig.’ Goed punt, dat heb ik geprobeerd toen we met de vegan challenge meededen: 1 maand compleet veganistisch eten. En dat vónd ik moeilijk. Doordat ik zo bewust geen kaas meer at, kreeg ik alleen steeds meer trek in kaas. En toen we na 3 weken besloten dat we hadden gefaald en we gewoon weer vegetarisch gingen eten, voelde dat best wel lullig. Sindsdien koop ik wel in plaats van melk sojamelk (dat smaakt eigenlijk ook prima), dus het was niet helemaal voor niks geweest. Ik had in ieder geval besloten dat veganisme het niet ging worden voor mij en af en toe kookte ik wel veganistisch, maar niet erg bewust.
En nu denk je zeker dat ik ga zeggen dat ik nu toch veganist ben geworden en ga vertellen hoe dat is gekomen. Haha, nee hoor! Ik ben alleen afgelopen week in Londen een paar keer gaan lunchen bij de Pret a Manger (waar ze heerlijke vegetarische, veganistische en gewone wraps, sandwiches, koffie, koekjes en andere heerlijkheid verkopen) en dat heeft me toch weer aan het denken gezet. Waarom moet je óf helemaal veganistisch zijn óf helemaal niet? In mijn hoofd was het: ik wil kaas eten, dus ik kan niet veganistisch worden. Maar Christo eet bijvoorbeeld thuis vaak vegetarisch en in restaurants vaak vlees. Dus ik zou ook best thuis wat meer veganistisch kunnen koken en in restaurants me helemaal te buiten kunnen gaan aan mijn kaasverslaving. Waarom niet? Veganisme wordt vaak neergezet als zo’n sterke levensovertuiging dat je of 100% of 0% veganistisch eet. Maar er bestaan toch ook flexitariërs? Dan kun je ook best een ‘flexinist’ zijn. Ik ga nu gewoon proberen elke week 1x lekker veganistisch te koken: maandag veganistische dag. Wie komt er eten?
En om dit blogje ook nog enig excuus te geven om op deze website over avonturen in Verona te staan: er is in Verona een heel lekker veganistisch en biologisch restaurant. Het heet La Lanterna en zoals je op de foto hierboven kunt zien is het een sfeervolle plek. Hun doel is om culinair veganistisch voor je te koken, dus verwacht geen falafel met friet en sla, maar een bordje met 10 roze ravioli’s gevuld met bietjes en ongelooflijk lekkere chocoladetaart toe. De kans is ook groot dat je driekwart van de menukaart niet begrijpt, omdat ze totaal niet op toeristen gericht zijn en alles in het Italiaans is. Daarbij zijn de culinaire gerechten en groenten die op de kaart staan natuurlijk niet de eerste die je leert bij de taalcursus voor beginners. Dus pak Google Translate erbij als je een beetje wilt weten wat je kunt verwachten, of ga gewoon los en kies wat je leuk vindt klinken. Kan jou het schelen, het is toch biologisch en veganistisch.
Voor wie veganistische inspiratie wil, ik zoek vaak recepten die Italië-proof zijn op deze sites:
www.degroenemeisjes.nl
www.vegadutchie.nl
www.lisagoesvegan.nl
En als iemand nog een lekker en makkelijk veganistisch recept kent of een site met recepten, vind ik dat ook altijd leuk om te horen!
- Manja
Goed van je! Het lijkt me niet gemakkelijk om in Italië veganistisch te eten... Succes!
Dankjewel, Nienke! Mij lijkt het inderdaad ook niet makkelijk, maar ik ga thuis in ieder geval kijken of het 1x per week lukt.
Fijne vakantie verder!
Wij eten ook best vaak (onbewust) veganistisch, bijvoorbeeld als we couscous, pasta of lasagna (ligt eraan van welk merk je pasta is, soms is het met ei en vaak ook zonder) eten. Veganistisch bakken is ook niet zo erg als ik had gedacht, maar ik vind het soms ook wel makkelijk en lekker om met boter en eieren te bakken.
Goed bezig hoor, Isabel! Ik ben ook dol op bakken met boter en eieren en ik vind geraspte kaas op de pasta ook heel lekker, dus een echte vegan ben ik nog niet. Maar van de week heb ik wel dit gemaakt: http://www.degroenemeisjes.nl/chili-sin-carne/, superlekker!