Toen we naar Italië gingen verhuizen en ik afscheid ging nemen op m’n werk hebben leerlingen me op het hart gedrukt: 'eet maar veel pizza en ijsjes!' En dat heb ik zeker gedaan! Er gaat bijna geen weekend voorbij waarin ik geen pizza eet of op z’n minst een ijsje ga halen. En ook doordeweeks gaat het er goed in hoor. Maar zoals Ernie wijselijk zegt: als je ergens te veel van eet, dan is het daarna niet meer lekker. Dus voor de afwisseling, eet ik ook wel eens wat anders. Pasta bijvoorbeeld 😉 Maar vandaag heb ik het helemaal grondig aangepakt en ben ik gaan lunchen in een Libanees restaurantje. Je moet een beetje je best doen om het te vinden (het is zeker wel een kwartier lopen vanuit het centrum), maar man, dan heb je ook wat!
En wat heb je dan precies? Nou, twee falafelballetjes, een aubergineballetje, fatte (een soort tzatziki met kikkererwten), rijst met noten, tabouleh (bulgursalade met tomaten en peterselie), gebakken groenten, hummus, baba ganoush (gerookte auberginedip) en Libanees plat brood. Als je ten minste de degustazione vegetariano neemt, oftewel: van alle vegetarische gerechten een beetje. Niet niks, toch? En het was zó lekker. En zó veel. Uiteindelijk heb ik maar gevraagd of ik de rest mee naar huis mocht nemen en dat was geen enkel probleem. Vooral de baba ganoush en de tabouleh vond ik ontzettend lekker, dus misschien ga ik volgende week nog wel een keer 😉 Alle gerechten behalve de fatte waren trouwens veganistisch. Uiteindelijk was ik 14,50 euro kwijt, waarvan 1,50 euro voor een fles water en 1 euro coperto (dat ze de tafel voor je dekken). En als je niet zo gulzig bent als ik, kun je er wel twee keer van lunchen, dus ik vond het niet al te duur.
De locatie is niet perfect: ver van het centrum in een drukke straat en je kunt niet buiten zitten. Het is ook een soort tijdelijke locatie, want het vroegere restaurant van de eigenaar (Tabule in de Via XX Settembre) wordt verbouwd. Dat zie je wel aan de inrichting: het is allemaal heel sober, misschien zelfs een beetje kaal. Maar eigenlijk hou ik daar wel van en alles ziet er schoon en netjes uit, dus geen probleem. En het eten. Het eten! Daar kom je natuurlijk eigenlijk voor, om je bordje helemaal vol te laten laden met lekkerheid. Dus ik zou zeggen, laat je niet tegenhouden, ga dit gewoon proberen.
Via Arduino 9
Elke dag van 19:30 tot 23:30 (Ja ja, Italiaanse (of Libanese) tijden)
Van maandag t/m zaterdag van 11:00 tot 15:00
Aaah Libanees is zo lekker! Wel veel knoflook maar dat is in Italie misschien niet zo vreemd, ik ben vet jaloers.
Jaaa, helemaal mee eens! Anders kom je toch gewoon nog een keertje lang? Gaan we lekker Libanees eten in Italië!
Ooh dat klinkt goed allemaal! En wat een filosoof is die Ernie toch 😉
Haha, ja hè? Hij is mijn lichtende voorbeeld 😉