Funghi, clementine, zucche (paddenstoelen, mandarijnen, pompoenen): de Italiaanse supermarkten liggen weer helemaal vol met lekkere seizoensgroenten en -fruit. Ik weet niet of de Italianen graag producten uit het seizoen eten en dat de supermarkten op die vraag inspelen of dat het juist andersom is: dat de supermarkten voornamelijk seizoensgroenten aanbieden en voor hele hoge prijzen ook nog wel andere dingen (twee ready to eat-avocado’s voor 4 euro), zodat de Italianen vanzelf kiezen voor de seizoensproducten. Het zou allebei kunnen.
Vooral opvallend zijn natuurlijk de dingen die je in Nederland normaalgesproken niet in de supermarkt kan krijgen. Als je binnenkomt zie je het direct: stapels en stapels tamme kastanjes (castagne), netjes in zakjes of los, zodat je ze zelf kan scheppen. Ernaast hangen koekenpannen met gaatjes, waarin je de tamme kastanjes makkelijk zelf kan roosteren op het gasfornuis. En er staan dozen vol wijn bij die je erbij hoort te drinken.
Traditioneel worden de tamme kastanjes gecombineerd met een specifiek soort wijn, de novello, letterlijk ‘jonge wijn’. De reden daarvoor is dat de novello precies klaar is als de tamme kastanjes in het seizoen zijn. Om deze wijn te maken zijn de druiven van deze zomer 20 dagen in afgesloten vaten gedaan om te fermenteren. Deze periode is veel korter dan voor een normale wijn, waardoor het alcoholpercentage van de novello meestal vrij laag is. Meer dan de helft van alle novello wordt geproduceerd in de wijngaarden van onze regio, Veneto, dus dat moest natuurlijk geproefd worden!
Als echte schraperige Nederlander heb ik natuurlijk geen zin om een aparte koekenpan in de kast te zetten die ik maar 1x per jaar gebruik om kastanjes te bakken. Gelukkig bleek dat je ze ook kunt roosteren in de oven of met een beetje olie in een gewone koekenpan kunt bakken. Wel even een kerfje in de schil maken, anders kunnen de kastanjes ontploffen en dat zou jammer zijn.
Maar voordat ik zover was om het zelf te gaan proberen, gingen we op de koffie bij onze enige vrienden, Mauro en Michela, in Vicenza en raad eens wat ze voor ons hadden gemaakt? Ja inderdaad, goed geraden, knap hoor! Michela had de kastanjes natuurlijk wel gebakken in de speciale kastanjepan, die zelfs ooit nog van haar oma was geweest. Mauro vond dat we daar om 11 uur ‘s ochtends ook al wel novello bij konden drinken, dus dat doen we dan natuurlijk ook braaf 😉
Inmiddels hebben we zelf ook een keer kastanjes geroosterd in de oven en ze geproefd in combinatie met novello. De wijn is heel licht en fris, een soort rosé, maar dan wél lekker. Ik vind rosé vaak een beetje zurig smaken, terwijl de novello juist een beetje zoet is. Niet té, het is geen dessertwijn, maar de wijn combineert juist goed met de hartige smaak van de kastanjes. Die deden me qua smaak een beetje denken aan geroosterde walnoten, maar dan wat meliger. Dat klinkt misschien niet top, maar op een koude, mistige herfstavond in Verona is het heerlijk.
Hier in Maassluis 3 avocado's voor één euro!!!!
Heerlijk met blauwe kaas of gembersiroop.
Ja, fijn dat het weer onguur weer is, want dan verkoopt de AH kastanjepuree, die ik gebruik in een chocolade kastanje taart! Ik moet er niet aan denken om zelf die kastanjes te moeten poffen en pellen.
O lekker, hoor! Mogen we die taart een keer komen proeven? 😉