Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in wat ik ongeveer doe: ik doe onderzoek naar fotosynthese. Fotosynthese is het proces waarbij licht wordt omgezet in chemische energie. Op het moment dat er te veel licht valt op planten, kan niet alle energie omgezet worden en ontstaan er schadelijke bijproducten. Daarom hebben algen, mossen en planten verschillende mechanismen ontwikkeld om zich te beschermen tegen hoge lichtconcentraties. Een van de belangrijkste en snelste mechanismen is quenching. Quenching zorgt ervoor dat het overtollige licht wordt omgezet in warmte.
Ik doe onderzoek naar het quenching-mechanisme van het LHCSR eiwit, wat te vinden is in algen en mossen, maar niet in planten. Daarvoor gebruik ik twee verschillende methoden. De eerste methode is om het eiwit LHCSR ook in planten te zetten en werkend te krijgen. Ik gebruik hiervoor het modelorganisme Arabidopsis thaliana (Zandraket). Op die manier proberen we te testen of de theorieën over de werking van LHCSR kloppen.
De tweede methode is om het LHCSR eiwit uit het mos te halen, een deel aan te passen en het vervolgens weer terug te zetten. Dan vergelijk ik de efficiëntie van quenching met het origineel om zo te kunnen zien welke onderdelen essentieel zijn voor quenching
Nu denk je misschien: “Waarom mos?”. Nou, daar zijn een aantal redenen voor: ten eerste is het een organisme waarin het 'vrij gemakkelijk' is om genen te vervangen. Ten tweede is het een overgangsorganisme in de evolutie. Op een gegeven moment zijn algen ook op het land gaan groeien en er is waarschijnlijk een soort splitsing ontstaan. De landplanten hadden een nieuwe bescherming nodig omdat de zon hier veel feller schijnt. Planten vervingen LHCSR met PSBS, terwijl de mossen beide eiwitten hielden. Mossen hebben dus twee quenching eiwitten, LHCSR en PSBS, wat veel mogelijkheden biedt om het mechanisme van zowel algen en planten te onderzoeken.
En dan nu het antwoord op de vraag: “Uhh maar waarom is dit dan nuttig?”. Onder hoge lichtconcentraties wordt er een groot deel van de opgevangen energie omgezet in warmte. Dit betekent een verlies in efficiëntie. Door de quenching-mechanismen te sturen is het mogelijk om algen, mossen en planten sneller te laten groeien. Dit is belangrijk omdat er dan onder andere meer biodiesel geproduceerd kan worden.
Hier is nog een link met een lekker ongemakkelijk interview met mij voor de Universiteit van Verona. Ze proberen meer buitenlandse studenten te krijgen en ik kan het iedereen tot nu toe zeker aanraden! De Universiteit is niet groot, maar heeft heel veel charme, verder is iedereen ontzettend aardig en wie kan er nee zeggen tegen versgebakken pizza in de kantine?
Christo