[Vorige week had ik mijn eerste vijf favoriete dingen uit het British Museum opgeschreven, maar vijf was duidelijk niet genoeg. Dus hier zijn de andere vijf!]
5. De Elgin Marbles
Dit zijn misschien wel de beroemdste stukken uit het British Museum: de marmeren dakonderdelen van het Parthenon (de grootste tempel op de Akropolis in Athene). Lord Elgin heeft ze meer dan 200 jaar geleden mee naar Londen genomen en sinds de jaren 90 komt om de zoveel tijd de vraag naar boven of het niet beter is om de marbles terug te geven aan Griekenland. Argument vóór is dat ze daar in hun eigenlijke context te zien zouden zijn, maar het British Museum brengt daar tegenin dat ze juist in Londen thuishoren: in de context van de vele andere oude culturen. Ik vind voor allebei wel wat te zeggen en waar dan ook zijn ze de moeite van het bekijken waard. Ik vond de meeste reliëfs nog niet eens zo boeiend; ze beelden een grote processie uit voor de Olympische goden, dus het zijn vooral veel mensen en paarden die achter elkaar aan lopen. Leuk. Maar hoe ontzettend veel mensen en paarden er zijn afgebeeld en hoe enorm de tentoonstellingsruimte is om al die stukken kwijt te kunnen, dat is wel heel indrukwekkend.
Begane grond: in de grote hal naar links (room 18)
6. Kariatide van het Erechtheion
Heb je wel eens medelijden gehad met een museumstuk? Ik nu wel. Vroeger stond dit meisje met haar zussen in Athene. Ze hielden met hun hoofd het dak van een klein tempeltje, het Erechtheion, omhoog. Maar toen werd ze ontvoerd door Lord Elgin naar het mooie Londen en nu staat ze daar helemaal alleen in een hoekje van het British Museum. Niet eens op een mooi plekje. Of met een dak om omhoog te houden. Zonder doel en zonder familie. Best een beetje sneu. Maar wel heel mooi voor ons om te zien.
Benedenverdieping: in de grote hal naar links (room 19)
8. De Cyruscilinder
Spijkerschrift is mooi. Het is zo klein en priegelig en voor mij totaal onleesbaar, dus ik vind het altijd fascinerend dat er mensen zijn die zoiets kunnen lezen. En ik vind een cilinder qua vorm ook mooi, is weer eens wat anders dan die kleitabletten. Maar waarom is deze cilinder nou zo beroemd? Omdat het ooit (onterecht) het oudste mensenrechtendocument is genoemd. Hoe is dat zo gekomen? De laatste sjah van Iran was fan van één van zijn verre voorgangers, de Perzische koning Cyrus II de Grote. Cyrus had in de 6e eeuw voor Christus opdracht gegeven om deze cilinder te laten maken met daarop een heleboel propaganda voor hemzelf, onder andere dat hij het leven van de bewoners van Babylon verbeterde. De sjah heeft deze propaganda van Cyrus letterlijk genomen en weer gebruikt om zichzelf als voorvechter van mensenrechten te presenteren in de traditie van Cyrus. Hij gebruikte daarbij een niet kloppende vertaling van de cilinder, die heel lang als de correcte vertaling op internet heeft gestaan. De verkeerde vertaling was zelfs zo wijdverbreid dat een Nobelprijswinnares eruit citeerde in haar bedankspeech. Inmiddels is de situatie verbeterd, maar ik vind het een bijzonder voorbeeld van wat er allemaal kan gebeuren met zo’n oude tekst in de moderne tijd. Wil je meer weten of wil je weten wat de Bijbel hiermee te maken heeft? Lees dan deze interessante blog van Jona Lendering.
Eerste verdieping: room 52
9. Stoere Amazonen uit het Mausoleum
Begraven worden in een wereldwonder, dan heb je het wel helemaal gemaakt. Het is Maussollos gelukt en zelfs zo goed dat alle praalgraven sindsdien naar hem mausoleum worden genoemd. Helaas is het enige echte originele Mausoleum door een aardbeving vernietigd, maar de resten kun je nog bekijken in Bodrum en een aantal beelden en reliëfs in het British Museum. Wat ik zo tof vind aan de reliëfs is dat er heel veel stoere vechtende vrouwen op staan. Het is de strijd tussen de Grieken en de Amazonen: de Griekse held Herakles moest de gordel van de Amazonenkoningin Hippolyte gaan halen en dat lukte vrij makkelijk. Ze wilde de gordel zo wel aan die knappe halfgod geven, maar daar stak de godin Hera een stokje voor. Ze haatte Herakles al van kinds af aan, omdat hij een zoon van haar man Zeus met een stervelinge was. ‘Zo makkelijk kom je er niet vanaf!’, dacht ze en ze maakte de Amazonen wijs dat Herakles hun koningin Hippolyte kwam ontvoeren. En dan ga je als Amazone natuurlijk niet even met Herakles praten of hem verzoeken het land te verlaten, neee! Aanvalluh!! En gelukkig maar, want die stoere scènes zien we nu terug op dit reliëf. Jammer alleen dat de Amazonen niet gewonnen hebben, dat was helemaal superstoer geweest.
Begane grond: in de grote hal naar links (room 21)
10. Kattengodinnen
Ik weet niet veel van Egyptische goden, maar ik hou wel van katten. De Egyptenaren ook, dus dat schept een band. Ze hadden zelfs een godin, Bastet, die vaak helemaal in de vorm van een kat wordt afgebeeld. In het British Museum zelfs met een mooie gouden oorbel en neuspiercing. En dan zijn er ook nog gezellig naast elkaar vier beelden van Sechmet, de godin met het leeuwinnenhoofd. Ik vind dat schattig. Dus als jij ook van katten houdt, hier moet je zijn!
Begane grond: in de grote hal naar links (room 4)
En als je het nog niet doorhad, het museum is dus gratis! Hoe fantastisch is dat?
Heb je Wonderwoman al gezien? Ook leuke Amazonen 🙂
O das een goeie!! Ik heb hem nog niet gezien, maar misschien is dat wel een film waarvan ik het verhaal zelfs in het Italiaans zou begrijpen. Ik heb ook nog steeds de nieuwe Pirates niet gezien, omdat je die nergens (behalve in Milaan en Rome) in het Engels kan kijken. Je kunt hem zelfs alleen in het Italiaans downloaden via Google Play enzo 😛