Italiaans carnaval in Verona

‘Ben jij vandaag met de auto gekomen?’
‘Haha, nee hoor, ik ben niet gek!’
‘Ah shit, ik ben wel met de auto, was even vergeten dat dat niet handig is.’
‘Nou, ik ben met de bus, dat kan ook nog best lastig worden vandaag.’

Geen idee wat hier aan de hand is? Nou, ik ook niet toen ik mijn collega’s dit gesprekje hoorde voeren gisterochtend. Wat blijkt? Het was gisteren ‘Venardì gnocolar’, wat Veronees dialect is voor ‘gnocchi-vrijdag’: de laatste vrijdag van carnaval. Het hele centrum is op gnocchi-vrijdag afgesloten vanwege de grote optocht met carnavalswagens, fanfares, majorettes en verklede groepen kinderen en volwassenen. Bussen worden omgeleid, wegen worden afgezet, alles is geblokkeerd, dus ik was maar blij dat ik op de fiets was. Dit filmpje geeft een impressie van de optocht van gisteren:

Het bekendste Italiaanse carnavalsfeest wordt natuurlijk gevierd in Venetië met allerlei prachtige maskers, maar het feest is overal in Italië populair. Alleen nergens anders is carnaval zo verbonden met gnocchi, die lekkere Italiaanse aardappelballetjes, als in Verona. Dus waarom viert men hier in Verona nou gnocchi-vrijdag? De origine van deze traditie ligt volgens de legendes in de 16^e eeuw, toen het Veronese volk na een aantal zware overstromingen van de Adige leed onder een hongersnood. Een rijke edelman, Tommaso da Vico, besloot om geld te doneren om gnocchi te laten uitdelen aan het uitgehongerde volk in het district van San Zeno. In zijn testament liet hij ook vastleggen dat deze traditie na zijn dood elk jaar moest worden voortgezet op de laatste vrijdag van carnaval. En zo komt het dat de inwoners van Verona op venardì gnocolar traditioneel gnocchi eten.

In 1949 is daar nog een nieuwe traditie bijgekomen: de figuur van Papà del Gnoco. Hij wordt elk jaar als een soort prins carnaval gekozen en draagt een kerstman-achtige outfit met een witte baard, een cape, een hoed en in zijn hand een grote vork met een gnocco erop. Hij rijdt voorop in de carnavalsoptocht naar de kerk van San Zeno.

Een beetje belachelijk? Misschien wel, maar dat is carnaval. De rol van Papà del Gnoco wordt in Verona echt als een grote eer beschouwd en het maken van de gnocchi op deze dag is een serieuze business. Echt geen pakje voorgekookte gnocchi uit de supermarkt, maar zelf kilo’s aardappels koken, schillen, stampen, mengen met meel, rollen, koken en een lekker sausje erbij maken. Een hoop werk, maar zó lekker! Heb je zin gekregen om zelf gnocchi te maken? Pauline legt hier duidelijk uit hoe het moet. En wat voor saus moet je erbij eten? Ik ben zelf fan van een simpele tomatensaus, zodat je goed alle moeite proeft die je in je zelfgemaakte gnocchi hebt gestoken. Ook heel lekker, maar wat meer gedurfd: gnocchi met een beetje suiker, Parmezaanse kaas en kaneel. Je denkt nu zeker ‘die is gek’, maar serieus, we hebben het gegeten en het is echt heerlijk! Ben benieuwd of iemand zich eraan durft te wagen 😉