Gisteravond was de eerste voorstelling van het nieuwe operaseizoen in de Arena van Verona. En wij waren erbij! En niet alleen wij. Alle 15.000 plekken waren uitverkocht en er was een speciale loge ingericht voor de eregast van de avond: Sergio Mattarella, de president van Italië.
Speciaal voor hem werd de opera voorafgegaan door het Italiaanse volkslied. Op het podium stond het volledige koor achter de Italiaanse vlag te zingen en iedereen uit het publiek die de tekst kende, zong mee. Een heel indrukwekkende ervaring, en dan moest de opera nog beginnen.
Op het programma stond La Traviata (de verdwaalde/verloren vrouw), een van de meest beroemde opera’s van Verdi. De hoofdrol in dit stuk is voor Violetta, een rijke courtisane die haar leven doorbrengt met feesten en partijen. Totdat ze verliefd wordt op Alfredo die haar al een jaar aanbidt en ze besluiten naar het platteland te verhuizen. Eind goed, al goed, zou je zeggen.
Helaas heeft de goddeloze relatie tussen Alfredo en Violetta voor problemen gezorgd in Alfredo’s familie. De verloofde van zijn zus dreigt die verloving te verbreken als Alfredo bij Violetta blijft. Dat moet natuurlijk voorkomen worden en de vader van Alfredo komt stiekem bij Violetta langs om haar te vragen de eer van de familie te redden en de relatie te verbreken. Zij wil dit absoluut niet, maar stemt uiteindelijk toch toe en vertrekt.
Alfredo weet niet van de inmenging van zijn vader en is diep gekwetst als hij erachter komt dat Violetta bij hem weg is gegaan. Hij gaat haar achterna en vernedert haar publiekelijk. Als de vader van Alfredo merkt hoeveel de twee voor elkaar betekenen, krijgt hij spijt en vertelt hij Alfredo dat Violetta niet uit vrije wil bij hem is weggegaan. Alfredo biedt zijn excuses aan voor zijn kwetsende woorden en vraagt Violetta bij hem terug te komen. Zij wil niets liever, maar het lot is de geliefden niet gunstig gezind. Violetta lijdt al een tijd aan tuberculose en na een korte, dramatisch opleving, bezwijkt ze in Alfredo’s armen.
Een prachtig, maar verdrietig verhaal dat prachtig gezongen wordt, vooral door Violetta (Aleksandra Kurzak) en de vader van Alfredo (Leo Nucci). Ook het nieuw ontworpen decor, een twee verdiepingen tellend poppenhuis, is zeer geslaagd. Hierdoor kunnen we tegelijkertijd zien hoe Alfredo en Violetta op de bovenste verdieping in alle rust elkaar de liefde verklaren, terwijl beneden het feest nog in volle gang is met harlekijnen, ballerina’s en indrukwekkend uitgedoste edellieden.
Het bekendste stuk uit La Traviata komt meteen al aan het begin van de opera. Het is een toast op het gelukkige leven genaamd ‘Libiamo ne’ lieti calici’. Wil je dat lied ook wel eens in het echt horen, lees dan hier mijn 5 tips voor een bezoekje aan de Arena. En om thuis vast een beetje mee te kunnen genieten (en zingen misschien) hier de video van de uitvoering van 2016 in de Arena: