Move over Sinterklaas en Kerstman, want hier in Noord-Italië vieren we Santa Lucia! Sommige Italianen zijn daar best fanatiek in, een beetje zoals sommige mensen in Nederland demonstratief Sinterklaas blijven vieren en niet meedoen met de kerstcadeautjes, omdat dat een uit Amerika overgewaaid commercieel circus is. Terwijl ik dit schrijf kijk ik heel onschuldig schuin naar boven, zodat jullie denken dat ik het over andere mensen heb, maar waarschijnlijk werkt dat niet en begrijpen jullie hier ook wel uit dat ik zo’n fanatieke Sinterklaasvierder ben. Maar goed, in dit opzicht kan ik me dus wel identificeren met de fanatieke Santa Luciavierders. En als ik jullie vertel hoe dit feest gevierd wordt, begrijpen jullie vast nog beter waarom een Sinterklaasfan als ik hier wel blij van word:
Vol verwachting klopt het hartje van de Noord-Italiaanse kinderen op 12 december. Ze hebben een brief geschreven aan Santa Lucia om te vertellen dat ze braaf zijn geweest en welke cadeautjes ze zouden willen krijgen. Op tafel hebben ze een kopje koffie en koekjes neergezet voor als de heilige vanavond langskomt. Ze komt niet alleen. Dat zou niet gaan, omdat ze blind is. Daarom zetten de kinderen ook een bakje hooi of een wortel neer voor haar ezel en een glaasje wijn voor haar trouwe helper Castaldo. Komt dit jullie ook redelijk bekend voor?
Hoe het komt dat Santa Lucia blind is geworden? Dit is haar verhaal. Lang geleden in de 3e eeuw, toen het Christendom nog verboden was, had Santa Lucia haar maagdelijkheid willen bewaren voor Christus. Maar haar moeder, die ziek was en bang was dat ze gauw zou sterven, wilde haar dochter niet alleen en onverzorgd achterlaten en had haar uitgehuwelijkt aan een niet-Christelijke man. Lucia zag dit huwelijk totaal niet zitten en ze weigerde met de man te trouwen. Die man was natuurlijk in zijn eer gekwetst, zozeer dat hij besloot om Lucia aan te geven als Christen bij Paschasius, de gouverneur van Syracuse. Lucia werd opgepakt en ter dood veroordeeld, maar voordat het vonnis zich had voltrokken voorspelde ze dat het slecht af zou lopen met gouverneur Paschasius en de Romeinse keizers Maximianus en Diocletianus. Dit maakte de gouverneur zo boos dat hij haar de ogen liet uitsteken. Vandaar dat Santa Lucia vaak wordt afgebeeld met 2 ogen die op een bordje liggen.
De volgende ochtend worden de kinderen wakker en ze vinden naast de cadeautjes die ze gevraagd hebben ook een megahoeveelheid snoep. Of niet, want aan stoute kinderen geeft Santa Lucia houtskool. In supermarkten en snoepwinkels ziet het er de weken voorafgaand aan Santa Lucia dus ongeveer zo uit:
En bij Christo’s aardige collega Manuelone (hij heet gewoon Manuel, maar daar zijn er 2 van op de uni, dus noemen ze hem Manuelone = grote Manuel) ziet het er thuis zo uit:
Hij is met z’n 25 jaar misschien niet meer echt de doelgroep, maar ja, dat is ook een onderdeel van de Italiaanse cultuur, zullen we maar zeggen 😉