Auteur: Christo

Italianen zijn een trots volk. Niet zozeer zijn ze trots op Italië zelf, maar vooral op de regio waar ze vandaan komen. In de regio zelf heerst ook enige rivaliteit tussen de steden onderling, zo ook in de regio Veneto, de provincie waar Verona in ligt. Waarschijnlijk heeft deze onderlinge rivaliteit geleid tot het volgende rijmpje:

Veneziani, gran signori;

Padovani, gran dotori;

Visentini, magna gati;

Veronesi …. tuti mati

Het is niet helemaal correct Italiaans, maar het is in het dialect. Mijn collega’s staan erop dat ik ook dialect ga leren en vaak geven ze als argument dat het erg dicht bij het Portugees ligt. Meestal reageer ik hierop door te zeggen dat hun dialect ‘walgelijk’ of ‘schifo’ is. In ieder geval, wat betekent het rijmpje nu?

Lees verder

Eén van de eerste dingen die je leert tijdens de Italiaanse les is hoe je dingen moet bestellen bij de bakker of de groenteboer. Er zijn een aantal manier hoe je kunt zeggen dat je iets wilt, maar het belangrijkste hier is om te onthouden dat je nooit “voglio …..” gebruikt. Dit betekent letterlijk vertaald: “Ik wil …”. Geen probleem dus zou je zeggen, maar hier in Italië is dit te sterk en je mag het dus eigenlijk maar zelden gebruiken. Ze zeggen hier: “Vorrei ….”, wat betekent: “Ik zou graag …. willen”. Ik geloof dat dit overeenkomt met het Franse: “Je voudrais”. (ohja de vorm van de persoon zit hier in het werkwoord, ik=io, maar dat gebruiken ze alleen om iets te benadrukken)

lees verder

Op een gegeven moment besloten Manja en ik op te zoeken welke verschillende handgebaren er hier allemaal zijn en wat ze precies betekenen. Hiervoor keken we naar dit youtube filmpje:

Ik geloofde eerst niet dat al deze handgebaren ook daadwerkelijk gebruikt werden, daarom heb ik er een paar geverifieerd bij mijn collega’s. Ik maakte het teken voor spaghetti (je houdt je vingers in een v-vorm en doet net alsof je hier spaghetti op draait), waarop ze zeiden: ‘Yes, spaghetti!’, alsof dit de normaalste zaak van de wereld is.

Lees verder