Drie jaar in Italië wonen, dat moet wel enige impact op je hebben. Alleen had ik van tevoren nooit kunnen bedenken hoe precies. Ik hoopte stiekem dat ik heel zen zou worden en me nooit meer van tevoren druk zou maken over hoe dingen zouden lopen. Dat is nog niet helemaal gelukt, maar er zijn wel andere grappige dingen gebeurd, waaruit blijkt dat we langzaam maar zeker in Italianen aan het veranderen zijn.
Maand: november 2019
Venetië overstroomd, in Verona sneeuw en zon
Venetië is getroffen door de zwaarste overstroming sinds 1966. De Basiliek van San Marco staat onder water en straten en pleinen zijn moeilijk begaanbaar door de hoge waterstand. De burgemeester wijt de steeds heviger wordende overstromingen aan de klimaatverandering. Ook de noordelijke stad Triëste is getroffen door het hoge water en in het zuiden hebben onder andere Matera en Taranto zwaar te lijden.
...lees verder "Venetië overstroomd, in Verona sneeuw en zon"
Drie Romeinse villa’s aan het Gardameer
Ook in de Romeinse tijd was het Gardameer al een gewilde locatie voor een tweede huisje. In die tijd waren in de zon liggen, pizza eten en genieten van Italiaanse ijsjes weliswaar nog niet de populairste vakantie-activiteiten en waarschijnlijk kwamen de Romeinen toen ook een stuk minder Nederlanders en Duitsers tegen dan nu het geval is. Maar genieten van het mooie uitzicht, luxe dineren in een mooie eetzaal vol mozaïeken en zelfs baantjes trekken in een privé-zwembad, dat waren absoluut onmisbare onderdelen van een Romeinse vakantie.
En daar kunnen wij nu ook nog een beetje van meegenieten, nadat we genoeg in de zon gelegen hebben en pizza’s en ijsjes gegeten hebben dan natuurlijk. Van de vele Romeinse vakantiehuisjes rondom het Gardameer zijn er namelijk drie blootgelegd en te bezichtigen. De grootste en beroemdste vind je in Sirmione, voor de mooiste mozaïeken moet je in Desenzano zijn en de villa in Toscolano Maderno is pas kortgeleden deels opgegraven, maar ziet er wel veelbelovend uit.
Barolo: de koning der wijnen
Hier in Verona zijn we een beetje eenkennig qua wijn. De enige goede wijn komt natuurlijk uit de Valpolicella-regio hier in de buurt. We drinken een lekkere Valpolicella Classico bij het eten, een Superiore of Ripasso bij een luxe diner en een Amarone als het echt feest is. Dat er in de rest van Italië ook goede wijnen gemaakt worden, wordt hier niet besproken of zo nodig glashard ontkend. Een sterk staaltje van campanilismo, een mooi Italiaans woord dat aangeeft dat je overdreven gehecht bent aan je campanile (klokkentoren), oftewel aan de gewoontes en tradities van je eigen dorp.
Pas toen ik een Italiaanse serie aan het kijken was over de plaatsen die UNESCO in Italië heeft aangewezen als werelderfgoed, kwam ik erachter dat er in heel Italië één wijngebied een plaatsje op deze prestigieuze lijst heeft weten te veroveren. En dat is niet onze geliefde Valpolicella. In Noordwest-Italiaanse regio Piëmonte vind je dit werelderfgoed-wijngebied tussen Turijn en Genua: de Langhe. De bekendste wijn uit deze regio is de Barolo, afkomstig uit het gelijknamige dorpje. Over deze wijn wordt gezegd dat het ‘il re dei vini, il vino del re’ is: de koning der wijnen en de wijn van de koning. Dat belooft veel goeds.
Leer me alles over Italiaanse kaas: ricotta affumicata (+recept)
Scamorza affumicata, provola affumicata, alle gerookte Italiaanse kaassoorten die ik tot nu toe heb geprobeerd, vind ik echt heerlijk. Met scamorza kun je lekkere pastagerechten maken of je kunt het smelten op een piadina met groenten. Provola verkopen ze ook in plakjes, dus die doe ik graag op brood. Toen ik erachter kwam dat er ook zoiets bestaat als gerookte ricotta, kon ik mijn geluk dus niet op.
...lees verder "Leer me alles over Italiaanse kaas: ricotta affumicata (+recept)"