Spring naar inhoud

Maand: september 2019

Gepubliceerd op Geef een reactie op De 10 mooiste plekken van Verona

Verona heeft voor elk wat wils. Dankzij de lange en rijke geschiedenis van de stad zijn er uit elke periode prachtige gebouwen, pleinen of natuur overgebleven. Dat maakt het nog niet makkelijk om een lijst van maar tien mooie plekken samen te stellen. Uiteindelijk heb ik toch de állermooiste plekken van mijn nieuwe thuisstad uitgekozen. Maar als je in Verona bent, houd vooral ook je ogen open, want er is nog veel meer moois te zien.

Uitzicht op de stad vanaf de San Pietro-heuvel

Liefhebbers van de Romeinse tijd kunnen in Verona hun hart ophalen met een bezoekje aan de Arena, de stadspoort Porta Borsari of het Romeinse theater. Ook fans van de middeleeuwen komen niet tekort met de monumentale graven bij de Arche Scaligere en het gigantische fort Castelvecchio. Ben je meer geïnteresseerd in mooie kerken? Dan kun je terecht bij San Zeno, een van de mooiste voorbeelden van romaanse architectuur in heel Italië. Natuurliefhebbers zullen zich thuis voelen in de siertuinen van de familie Giusti. En dat allemaal in één stad. Hier komen de tien mooiste plekken van Verona.

...lees verder "De 10 mooiste plekken van Verona"

Gepubliceerd op Geef een reactie op De oudste afbeelding van Verona: de iconografia rateriana

Verona is een oude stad, dat wist ik wel. Maar hoe oud precies, dat begreep ik eigenlijk pas toen ik me realiseerde dat ze zelfs in de middeleeuwen al ontzettend oud was. Dit kun je heel goed zien op de oudste nog bestaande afbeelding van Verona, de iconografia rateriana. Deze schematische kaart uit de middeleeuwen laat namelijk allerlei gebouwen zien die er in die tijd al duizend jaar stonden en die er nu, duizend jaar later, nog steeds staan. Ongelofelijk, toch?

De kopie van de iconografia rateriana in de Biblioteca Capitolare, cod. 106

Buiten het feit dat het interessant is om te zien hoe Verona er in de middeleeuwen uitzag, is de iconografia rateriana ook nog eens een heel mooi plaatje. Rode daken, groene palmbomen, witte bogen en als schitterend middelpunt de rivier de Adige, afgebeeld als een brede blauwe stroom die uit de mond van een riviergod komt. Tijd om eens te kijken wat er precies op deze beroemde oude kaart staat en hoe we er eigenlijk aan komen.

...lees verder "De oudste afbeelding van Verona: de iconografia rateriana"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Mina: een levende legende
Mina in 1972

“Wie is Mina?”, vroeg ik aan mijn docente op de taalcursus. Ze was er even stil van. “Heb je echt nog nooit van Mina gehoord?” Nee, dat had ik echt niet. En dat was duidelijk niet alleen een beetje vreemd, maar gewoon zo goed als onvoorstelbaar. Mina is namelijk de populairste Italiaanse zangeres van de afgelopen decennia in heel Italië. En ik kende haar niet? Ongelofelijk.

Inmiddels begrijp ik waarom het zo erg was dat ik Mina niet kende. Mina is namelijk geweldig. Ze is de enige Italiaanse zangeres die in zes verschillende decennia met een album op nummer 1 heeft gestaan in Italië. Toch heeft ze in Nederland maar één keer een hit gescoord, in 1962 met het Duitstalige Heisser Sand. Dit nummer is uiteindelijk vooral bekend geworden in de Nederlandstalige versie Brandend Zand, gezongen door Anneke Grönloh. Niet zo raar dus dat we Mina in Nederland niet zo goed kennen.

...lees verder "Mina: een levende legende"

Gepubliceerd op Geef een reactie op Proberen of negeren: panzerotto

Normaal gesproken gaan we nooit naar de stad om wat te drinken. Het is ver en duur, dus geef ons maar de Alpini's. Alleen deze week waren die gesloten, omdat er om de hoek een groot feest werd georganiseerd. Daar zouden we dus met z'n allen heen gaan, totdat het hele feest in het water dreigde te vallen dankzij de aanhoudende stortbuien. Dan toch maar wat drinken in het centrum van Verona, wat leidde tot een geweldige ontdekking!

Wanneer heb je meestal trek in frituur? Voor mij is dat bij de vrijdagmiddagborrel of ver na middernacht na een feestje. Dat zijn dus niet de momenten die ik meestal in de stad doorbreng. Ik fietste dus ook altijd vrij rap en met een licht misselijk gevoel verder als ik langs de frituurtenten kwam. Maar wat een vergissing! Want waar de Nederlandse frituurzaken mij alleen blij kunnen maken met een kaassoufflé of eventueel een vegaburger, hebben ze hier iets veel beters: panzerotto.

(c) Wikimedia Commons, Matthew Reid

...lees verder "Proberen of negeren: panzerotto"