Ik heb gisteren de eerste sneeuw op de bergen zien liggen! De buurman zei het al toen we hem met zijn dikke winterjas, sjaal en muts op tegenkwamen in de lift: de kou gaat weer beginnen. Hij heeft veel meer last van de hitte dan van de kou, vertelde hij, dus hij vindt dit weer wel prima. Net als ik eigenlijk. Het was deze week maar drie graden ‘s ochtends, dus ik kan wel grapjes maken over Italianen die zich altijd veel te warm aankleden terwijl het nog helemaal niet koud is, maar ik heb ook mijn muts al op gehad, dus ik zeg maar niks deze keer.
Die besneeuwde bergen maken me er ook weer wat meer bewust van dat we echt in Italië wonen, want eerlijk gezegd vergeet ik dat de laatste tijd vaak gewoon. Het is allemaal zo vertrouwd hier dat Verona voor mijn gevoel onderdeel van Nederland is geworden. Raar hè? Maar bergen met sneeuw helpen me wel weer uit die droom. Net als dat we afgelopen zaterdag met de tandem naar het Gardameer zijn gefietst. Het was de laatste zonnige dag die was voorspeld, dus daar hebben we nog even goed gebruik van gemaakt.
