Ik heb ze allemaal gezien! Alledrie de extended films van Lord of the Rings + alle extra’s, in totaal 12 DVD’s. Ja, ik ben een nerd, ik weet het. Maar het was fantastisch. En natuurlijk, als je je helemaal verdiept hebt in die wereld, ga je allerlei verbanden leggen. Het automatische hek bij de garage is net de Black Gate van Mordor, mijn college hoest precies zoals Gollum en je ziet de slag om Helm’s Deep helemaal voor je in het bastion uit de 16e eeuw waar we dit weekend zijn geweest. En waar doet dit logo van AMIA Verona, de maatschappij die hier het afval verwerkt, iedere Lord of the Rings nerd aan denken?
Maand: januari 2018
Filmtip: Perfetti Sconosciuti
Laten we weer eens een leuke film gaan kijken! De laatste tijd hadden we zo veel treurige films gezien, zoals Logan en Me Before You, dat een film over een diner met vrienden me wel een fijne afwisseling leek. Ik had deze film al in Nederland in de bios gezien vorig jaar (het is vooral in Italië, maar ook in de rest van Europa een bioscoophit geweest) en ik had er goede herinneringen aan. Maar, toen we de film eenmaal hadden gekeken, bleek dat die goede herinneringen vooral kwamen doordat het een supergoede film is. Maar leuk? Nee, dat niet.
De huizen van Romeo en Julia in Verona
[deze blog is het vervolg op Verona: stad van de liefde en Romeo & Julia. Vandaag deel 2 in de serie over Romeo en Julia in Verona, waarin de huizen van de twee geliefden aan bod komen]
Casa di Giulietta / het huis van Julia
Honderdduizenden toeristen komen ieder jaar in Verona kijken naar het balkonnetje van Julia. Je ziet veel stelletjes die romantisch hun naam op de muur bij de ingang schrijven:
Een andere leuke activiteit is het aanraken van het bronzen beeld van Julia, gemaakt door de beeldhouwer Nereo Constantini in 1972. Het idee is dat het aanraken van Julia’s rechterborst geluk in de liefde zou brengen. Best een beetje ongemakkelijk om mensen dat de hele tijd te zien doen en er ondertussen foto’s van maken. Inmiddels is het originele beeld vervangen door een exacte replica, omdat er door de vele aanrakingen een gat in Julia’s rechterborst was komen te zitten. Het originele beeld is met gat en al te zien naast de kassa van het museum.
Politieke rel in Italië om biologisch afbreekbare zakjes
Ik sprong bijna een gat in de lucht: opeens lagen er hier bij de supermarkt biologisch afbreekbare zakjes op de groente- en fruitafdeling! Wow, wat een vooruitgang voor het milieu ten opzichte van die gewone plastic zakjes. En ja, je moet voor ieder zakje dat je gebruikt 1 cent betalen, des te beter, dan gebruiken mensen hopelijk niet al te veel zakjes. Maar wat blijkt? Iedereen in Italië is hier helemaal over geflipt. Op sociale media gaat het nergens anders meer over en er is een politieke rel ontstaan over deze 'verkapte belasting'. Gelukkig is er één (niet zo heel) kleine organisatie in het land die dapper standhoudt tegen dit gezeur en dat is, jawel, Legambiente, waar ik werk. Zij zijn juist blij met deze positieve ontwikkeling voor het milieu.
Op deze blog wordt het voorval nog wat uitgebreider besproken, heel leuk om te lezen, vond ik: https://www.ditisitalie.nl/italiaanse-politieke-rel-om-biozakjes-van-2-cent/
Liggen er in Nederland ook al biologisch afbreekbare zakjes bij de wortels en de prei? Of is dat nog een toekomstdroom? Ik ben benieuwd!
Verona: stad van de liefde en Romeo & Julia
Voor mij is Verona de stad van de Romeinse Arena. Als 17-jarige op vakantie in Verona maakte het enorme amfitheater een diepe indruk op me en nog steeds. Maar voor de meeste mensen is Verona de stad van Romeo en Julia en daarmee ook de stad van de liefde. Verona, città dell’amore, city of love. Je ziet het overal, samen met beeldjes, mokken, kalenders, flessenopeners en wat je verder maar kan bedenken met Romeo en Julia erop. De gemeente heeft zelfs een hele website waar je voor 800 euro een romantische bruiloft kunt bestellen in het huis van Julia: ‘een unieke ervaring, in de voetsporen van Romeo en Julia’. Christo zei nog: ‘ Als we dat hadden geweten, dat is echt geen geld!’ Haha, nee hoor.
...lees verder "Verona: stad van de liefde en Romeo & Julia"
Zelfgemaakte chilisaus
Mijn vader had op vrijdagmiddag altijd vrij en was verantwoordelijk voor wat we die avond zouden eten. Aangezien hij vrijdagmiddag altijd met vrienden ging tennissen en ik tennistraining had waren we alsnog vrij laat thuis. Meestal maakte hij dan als we thuis kwamen wraps die we met z’n drieën (of vieren, want vaak kwam Geraldine ook mee na de training om een film te kijken) voor de tv oppeuzelden. Aangezien wraps altijd wat onhandig zijn om op te eten, zette mijn moeder de kampeertafel neer met een gezellig tafelkleed dat ze zelf gemaakt had. Voor mij zijn wraps met heel veel ‘Sweet chilisaus’ dus ook nog altijd een ontzettende traktatie. Helaas hebben ze hier nergens chilisaus, maar ik keek op internet en kwam bij dit recept. Oftewel zelfs geschikt voor de luie chef, vooral als je gewoon 2 theelepels sambal gebruikt in plaats van de pepers.
Felice anno nuovo!
Gelukkig nieuwjaar! Of, zoals de mensen het hier afgekort zeggen: buon anno! Goed jaar! Hebben jullie een fijne jaarwisseling gehad? Wij wel, ook al hebben we de oliebollen, appelflappen en het knallen van vuurwerk wel gemist. Het is verrassend rustig hier, overdag hebben we drie knallen gehoord op z’n meest. Maar om middernacht ging het wel lekker los op het pleintje bij ons huis. Ik heb 4 kleine potjes en een pakje sterretjes gekocht bij de supermarkt om toch nog een beetje tegemoet te komen aan m’n vuurwerkverslaving. Oliebollen hadden we natuurlijk zelf kunnen bakken, maar we hadden nog een pakje pepernotenmix liggen, dus dat was wel lekker makkelijk 😉 En via BVN kan je ook gewoon naar Youp kijken. Voor ons was het dus een behoorlijk Nederlands Oud & Nieuw-feest.
Maar wat doen de Italianen met Oud & Nieuw? Vandaag kwamen er mensen langs de deuren om te vragen of we in de voorraadkast nog wat eten hadden liggen voor de voedselbank. Goed bezig! Helaas was onze voorraadkast zo goed als leeg, maar gelukkig waren ze ook blij met een pot chocopasta. ‘Buon anno!’ riepen ze vrolijk. Ja, want eten is wel waar het met Oud & Nieuw om draait (net zoals met Kerst, Pasen, Santa Lucia en eigenlijk alle andere feestdagen :P). Traditioneel wordt er in het noorden van Italië zampone (gevulde varkenspoot) met linzen (lenticchie) gegeten. De varkenspoot brengt geluk voor volgend jaar en de linzen staan symbool voor munten, dus voor de rijkdom die we in het nieuwe jaar allemaal hopen te krijgen. Om middernacht toast iedereen met spumante, mousserende wijn uit Italië. Champagne? Nee joh, dat kunnen die Italianen zelf toch veel beter?