Spring naar inhoud

Maand: juli 2017

Gepubliceerd op Geef een reactie op Manja’s top 10 van het British Museum (deel 1)
De great court, de grote centrale hal van het British Museum

[Vandaag even geen avontuur in Verona, maar eentje in Londen. Twee weken geleden zijn we daar geweest, omdat Christo een conferentie had van het ‘Solar Energy to Biomass’ project. Samen met 9 andere nieuwe PhD’ers van het project heeft hij 5 dagen college en practicum gevolgd over spectroscopie. Tegen zijn verwachting in was het uiteindelijk heel nuttig! En ik vond het ook leuk om Christo’s collega’s een keer te ontmoeten. Ik heb een stukje geschreven over waar ik de meeste tijd heb doorgebracht in die week.]

Deze week zijn we in Londen en ik schrijf dit stukje heel ongemakkelijk op m’n telefoon op de grond van het British Museum. Dat klinkt alsof ik het niet naar m’n zin heb, maar niets is minder waar! Ik heb gisteren (gratis!) de hele Griekse afdeling van de Minoërs tot Alexander de Grote steen voor steen, vaas voor vaas en Elgin Marble voor Elgin Marble kunnen bekijken, echt heel mooi! Al lijken de eerste zalen een beetje op een zwembad, er staan zo veel mooie dingen dat je dat zo weer vergeet. Vandaag heb ik (gratis!) de Egyptische beelden bekeken, inclusief de steen van Rosetta. Daar ben ik meteen bij de opening heen gehold (als naar de Droomvlucht in de Efteling), want het is daar altijd mega-druk. Maar nu heb ik een foto (bijna) zonder andere mensen erop, jeej! 😉

Vandaag wil ik nog Assyrië bekijken met de lamassu’s en het eerste enige echte Mausoleum van Mausolos. En dan morgen op de 1e verdieping (gratis!) Romeinen en een stukje Middeleeuwen. Zou ik het dan zat zijn hier? Misschien, maar ik maak in ieder geval hieronder een top 10 in willekeurige volgorde van toffe dingen die je hier kan gaan zien:

Lees verder

1

Gepubliceerd op 1 reactie op Op het balkon
Zonsondergang na een heerlijke regenbui

Ik zit op het balkon. De zon is net ondergegaan en de vleermuizen zeilen omstebeurt over mijn hoofd heen. Zijn het er drie? Of tien? Ik kan het niet bijhouden, zo snel maken ze hun rondjes. Het lijkt me leuk als er een keer eentje stil komt zitten (of hangen), zodat ik hem goed kan bekijken. Maar die kans is niet zo heel groot, dus ik probeer ze zo goed mogelijk te bekijken terwijl ze in het halfdonker voorbij zoeven.

Niet zo heel bijzonder, zo’n avondje op het balkon zitten, zou je denken. Maar nu ik dit schrijf realiseer ik me dat ik al meer dan een maand niet op het balkon heb gezeten. WTF?? Hoezo?? Je hebt toch een balkon? Het is zomer, wat doe je dan in je vrije tijd?? Ehm.. ja.. eigenlijk is het hier dus binnen meestal lekkerder dan buiten. ’S ochtends om 9 uur doe ik de luiken aan de balkonkant van het huis naar beneden om  het binnen nog enigszins leefbaar te houden, omdat de zon aan die kant van het huis opkomt. Het zijn hele goede Italiaanse rolluiken, die het huis pikdonker maken. Gelukkig komt er nog een beetje licht door het slaapkamerraam aan de andere kant van het huis.

Lees verder

8

Gepubliceerd op 8 reacties op Ik heb een baantje (denk ik)!
Uitzicht op de rivier Adige en de stad vanuit het parco delle mura. (Foto gemaakt door Diana. Ik vind hem heel mooi gelukt door het licht-donker contrast.)

‘Waarom solliciteer jij eigenlijk niet voor servizio civile, Manja? De deadline is vandaag, dus als je even deze drie formulieren invult en een motivatie en CV opstuurt, dan zou dat fijn zijn.’ Dat zei Andrea van Legambiente een paar weken geleden, toen ik die ochtend toevallig taalles van hem kreeg samen met Niki. De taalles van Andrea is onder ons een beetje een grap geworden, omdat hij helemaal dol is op Italiaanse literatuur en ons in de eerste les meteen het eerste hoofdstuk van Italo Calvino’s Se una notte d'inverno un viaggiatore probeerde te laten lezen zonder enige introductie. Als je het leuk vindt om te zien hoe ongelooflijk moeilijk en ongeschikt dat is voor een beginner, vind je de tekst hier 😛 Toch vonden Niki en ik zijn lessen altijd leuk, omdat hij zo zijn best deed om ons uit te leggen waarom dit zo’n prachtig boek was en om alle metaforen en Homerische vergelijkingen aan te wijzen, terwijl wij al moeite hadden met de letterlijke betekenis van de eerste zin 😉

Maar goed, of ik me dus niet aan wilde melden voor servizio civile. Ik had er al wel eens eerder van gehoord, omdat de jongens die in het park werken dit ook doen. Het komt erop neer dat de Italiaanse staat jongeren een klein salaris geeft om een jaar lang full-time vrijwilligerswerk te doen en zo werkervaring op te doen. Een goed idee, omdat de jeugdwerkloosheid hier vergeleken met de rest van Europa vrij hoog is. Ik had alleen niet gedacht dat ik hiervoor in aanmerking zou komen, want zo jong ben ik niet meer en ik ben niet Italiaans. Maar volgens Andrea was dit geen probleem en ze vonden het juist fijn, omdat ze me al kennen. Ze vonden het ook niet erg dat ik nog niet heel goed Italiaans spreek en ik mag ook onder werktijd de taalcursus op de uni blijven volgen. Nou ja, met zulke voorwaarden kun je toch eigenlijk geen nee meer zeggen? Ik heb dus snel m’n CV in het Italiaans vertaald en een motivatie geschreven. Spannend!

Lees verder

4

Gepubliceerd op 4 reacties op Veganisme, dat slaat echt helemaal nergens op
Veganistisch en biologisch restaurant La Lanterna in Verona

Kijk, vegetariërs begrijp ik wel. Die houden gewoon van dieren en willen niet dat die dood moeten om tot eten omgetoverd te worden. Maar veganisten? Wat is er mis mee om eieren te eten? Al helemaal als je biologische eieren eet, want die kipjes hebben een heel fijn leven en leggen ondertussen ook een paar eieren voor ons. En waarom zou je geen kaas eten? Kaas is lekker! Meer kaas is nog lekkerder. En het wordt gemaakt van melk, koeien geven toch al melk, dus dat komt goed uit. Nee, veganisten overdrijven het wel heel erg. En ze maken het zichzelf wel heel moeilijk. Wat kun je in een gemiddeld restaurant nog bestellen zonder vlees, vis, eieren, melk en kaas? Volgens mij eet je als veganist alleen maar bonen en tofu, lijkt me helemaal niks.

Kort gezegd is dit wat ik 10 jaar geleden dacht. En dat het me niet makkelijk lijkt om een veganist te zijn, dat denk ik nog steeds. Een leven zonder kaas is voor mij gewoon niet weggelegd, want ik vind het veels te lekker. Maar waarom begin ik er dan over? Omdat ik inmiddels een beetje weet hoeveel dierenleed er zit achter de productie van kaas, melk en eieren. Haantjes leggen geen eieren, dus die zijn nutteloos voor de productie en worden gedood. Net als de stierkalfjes die niet nuttig zijn voor het produceren van melk en kaas. Eigenlijk is kaas meestal ook al niet 100% vegetarisch, omdat er stremsel in zit dat wordt gehaald uit de maag van kalfjes. En dat staat me tegen, want ik ben zo’n vegetariër die niet wil dat er voor mijn eten dieren gedood moeten worden.

‘Nou, dan word je toch veganist? Niet zo zeuren en val ons er niet mee lastig.’ Goed punt, dat heb ik geprobeerd toen we met de vegan challenge meededen: 1 maand compleet veganistisch eten. En dat vónd ik moeilijk. Doordat ik zo bewust geen kaas meer at, kreeg ik alleen steeds meer trek in kaas. En toen we na 3 weken besloten dat we hadden gefaald en we gewoon weer vegetarisch gingen eten, voelde dat best wel lullig. Sindsdien koop ik wel in plaats van melk sojamelk (dat smaakt eigenlijk ook prima), dus het was niet helemaal voor niks geweest. Ik had in ieder geval besloten dat veganisme het niet ging worden voor mij en af en toe kookte ik wel veganistisch, maar niet erg bewust.

Lees verder

Gepubliceerd op Geef een reactie op Proberen of negeren: Aperol Spritz
Aperol-Spritz: het go-to drankje op het terras om lekker af te koelen

Wat is toch dat oranje spul waar je iedereen hier mee op terrasjes ziet zitten? In plaats van het degelijke wijntje of het hippe biertje, zit iedereen hier, van jong tot oud, met die oranje limonade voor hun neus. Wat is het en willen wij het ook?

Lees verder

1

Gepubliceerd op 1 reactie op Leer me alles over Italiaanse kaas: squacquerone
Hmmm, piadina met squacquerone. Krijgen jullie al honger?

“Wil je daar mozzarella of squacquerone bij?” Ehmm, wat…? Toen stond ik wel even met m’n mond vol tanden bij de piadineria, de Italiaanse broodjeszaak waar ze hartige en zoete ‘wraps’ (piadina) verkopen. Ik was vorige week jarig en mocht van mezelf met m’n verjaardagsgeld gaan shoppen in het mega-winkelcentrum hier in de buurt: Adigeo. Het heeft 2 verdiepingen en elke verdieping heeft denk ik wel 50 winkels en tentjes, waaronder een Jack&Jones en een Tiger. Wat wil je nog meer?  Ik heb heel veel gekocht: oorbellen, sandalen, een jurkje, rokje en nóg een flodderige broek (waar ik er al 2 van had, maar ze zitten zo lekker!) en voor lunch ging ik een lekkere piadina halen.
Lees verder

2

Gepubliceerd op 2 reacties op Zwitserland was mooi
Uitzicht vanaf de AirBnB in Neuchatel

Een aantal maanden geleden kreeg ik een paar mailtjes van mijn professor met twee conferenties die wellicht interessant konden zijn. De eerste was in Neuchatel (Zwisterland) en de tweede was een zomerschool in het Zwarte Woud (Duitsland). Daarna kreeg ik nog een mailtje met een verplichte conferentie in Londen, oftewel in de maand juli ben ik meer in het buitenland dan in Italië. Vorige week ben ik met de grote baas en twee collega’s naar Neuchatel gegaan waar ik mijn eerste echte posterpresentatie had. De reis ernaartoe was ontzettend mooi, we reden door de bergen en ik heb de Mont Blanc gezien! Verder was het weer in Neuchatel ook heerlijk, 25 graden en af en toe een beetje zon.

Lees verder