Spring naar inhoud

3


Dat was een korte vakantie bij het Gardameer! We hadden ons tentje ingepakt, matjes, slaapzakken, zwemspullen, alles op onze fiets geladen en we gingen op weg. De route was prachtig en we hebben onderweg in Bussolengo een heerlijk taartje gegeten, maar bij het Gardameer aangekomen bleek dat letterlijk alle kampeerplaatsen al waren geclaimd door Duitsers. Zelfs als we het in ons liefste Italiaans vroegen, was er voor een klein tentje geen plek meer. Weer wat geleerd: als je met Pasen wil kamperen bij het Gardameer moet je reserveren. Gelukkig was het nog vroeg en zijn we nog even gaan zwemmen in het ijskoude water. Lekker afkoelen, want het was heel zonnig en warm. Nog even relaxen en wat eten en toen zijn we met tent en al weer teruggefietst. Ook wel fijn om weer thuis te zijn 🙂 Nu vertelt Christo jullie meer over de mooiste fietsroute van Verona naar het Gardameer:

In Italia (ik type dit stukje op een Italiaans toetsenbord en volgens mij bestaan daar geen trema’s) zijn er weinig fietspaden en de fietspaden die er zijn worden vaak slecht aangegeven. Soms heb je eindelijk een mooi en soort van veilig fietspad gevonden en dan stopt deze plotseling na 100 meter. Als je geluk hebt, gaat hij verder aan de overkant, maar het merendeel van de keren is dat niet het geval.
Lees verder

‘Wonen jullie in borgo Roma? O wat saai, daar gebeurt nooit wat en er wonen alleen maar gezinnen.’ Over het algemeen krijgen we zo’n soort reactie als we vertellen waar we wonen. Maar eigenlijk is het juist heel fijn om hier te wonen. De bètafaculteit is naast de deur en we wonen precies tussen 2 grote wegen in, dus er zijn 4 bushaltes in de buurt, maar we hebben bijna geen herrie van de weg. En inderdaad, er gebeurt hier geen reet. Maar als je wilt dat er wél iets gebeurt, ben je met 20 minuten fietsen in het centrum.

Dat we hier terecht gekomen zijn is eigenlijk puur geluk. Afgelopen herfstvakantie hebben we de verschillende wijken een beetje gescout. Toen hebben de Italianen waar we bij in de AirBnB zaten ook uitgelegd dat een wijk (borgo) hier vaak genoemd wordt naar een andere grote stad die verderop in dezelfde richting als de wijk ligt. Borgo Roma is dus ten opzichte van het centrum in het zuiden en borgo Venezia in het oosten (zie plaatje). Goed voor je Italiaanse topografie! 😉 Het allerliefst wil iedereen wonen in borgo Trento. Daar beginnen de bergen, dus je zit middenin de natuur en toch dichtbij de stad. Je hebt van daaruit ook een prachtig uitzicht op het oude centrum. Maar daar zijn de prijzen ook wel naar. Verder is de universiteit helemaal aan de andere kant van de stad. Misschien dat we daar een appartement kopen als we gepensioneerd zijn 😉 Borgo Roma is dus niet de mooiste wijk van de stad en als je vanuit hier richting de Lidl en het station fietst, merk je ook wel dat het meer vervallen en crimineler wordt. Maar toch besloten we dat het voor ons het handigst was om hier te gaan wonen. Maar dan nog een appartement vinden …
Lees verder

‘Zo, het zal wel een zware tijd voor je zijn nu, Christo.’
‘Ehmm… hoezo?’
‘Ja, met die kruisiging enzo, ik kan me niet voorstellen dat dat makkelijk voor je is.’

Dat krijg je ervan als je naam in het Italiaans letterlijk ‘Jezus’ betekent 😛

Wat doet een typische Italiaan met Pasen? Afgelopen zondag, met Palmpasen, zagen we veel mensen in de stad lopen met een olijftak. We wisten niet precies wat het betekende, dus Christo ging het vragen op de uni. Maar met die ongelovigen daar kwamen we niet echt verder, want ze wisten alleen dat het ‘iets met de kerk’ was. Gelukkig vond ik vandaag op een terrasje de lokale krant (met de voor Verona heel toepasselijk naam L’Arena) en daar bleek een hele Paasspecial in te zitten!  Dus ik ga jullie nu alles vertellen wat ik uit die 10 pagina’s Italiaans heb begrepen.
Lees verder

1

Hmmm, lekker, asperges! Ik vind asperges echt heerlijk, maar vooral als iemand anders ze voor me maakt 😉 Ik was normaal nooit zo’n fan van zelf asperges koken, want ik vond ze duur en veel gedoe om te koken. Maar toen ik hier tussen alle andere dure groentes een pond asperges voor 1,99 vond, dacht ik jaaaa, doen!

Dus ‘duur’ was geen probleem meer, maar ‘veel gedoe’ nog wel. Ik denk altijd dat je om asperges te maken dingen nodig hebt die ik niet heb, zoals een aspergepan en een aspergeschiller (wat is dat überhaupt?). Maar (misschien wisten jullie dit al lang) het kan allemaal zonder en asperges zijn eigenlijk niet veel lastiger dan aardappels koken of broccoli. En wel veel lekkerder, vind ik. Het enige vreemde object dat je nodig hebt is een dunschiller, maar die heb je waarschijnlijk al wel. En wist je dat je groene asperges vaak helemaal niet hoeft te schillen? Daar word ik heel blij van, dus volgende keer koop ik groene asperges.

Voor een Italiaanse twist heb ik dit recept van de Allerhande gemaakt: pappardelle met asperges en ei. Maar (je bent lui of je bent het niet) ik heb de eitjes gewoon gekookt en ik had nog spaghetti, dus die heb ik gepakt in plaats van pappardelle. Het was superlekker, dus echt een aanrader. Ook in Nederland kun je vanaf nu weer betaalbare asperges vinden, dus misschien heb je hier wat aan als semi-Italiaans paasrecept.

Manja

Zo schitterend zag het er bij mij niet uit, maar het was wel superlekker 😀

Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in wat ik ongeveer doe: ik doe onderzoek naar fotosynthese. Fotosynthese is het proces waarbij licht wordt omgezet in chemische energie. Op het moment dat er te veel licht valt op planten, kan niet alle energie omgezet worden en ontstaan er schadelijke bijproducten. Daarom hebben algen, mossen en planten verschillende mechanismen ontwikkeld om zich te beschermen tegen hoge lichtconcentraties. Een van de belangrijkste en snelste mechanismen is quenching. Quenching zorgt ervoor dat het overtollige licht wordt omgezet in warmte.
Lees verder

Vooral toen we nog geen woord Italiaans spraken hebben we grappige dingen met Italianen die (geen) Engels spreken meegemaakt: we kwamen bij de klantenservice van de Decathlon om onze fietsen af te rekenen, we zeiden ‘good morning’ en de man achter de balie greep met beide handen zijn hoofd vast en maakte een paar rondjes om zijn eigen as. Hij was ook wel een beetje een drama queen, maar gelukkig legde de man van de bewaking in goed Engels uit dat de man van de balie geen Engels sprak en of hij het even moest vertalen. Pheew, we waren gered.

Ook bij de mega-supermarkt kwamen we bij de klantenservice met onze broodbakmachine, omdat we er thuis achter waren gekomen dat de helft van de onderdelen ontbrak. We stelden onze vraag en werden gelukkig (weer een enorme pheew) in prima Engels te woord gestaan en we kregen alle onderdelen alsnog mee. Maar voordat we weggingen moest toch nog wel even gezegd worden: ‘You’re very lucky I speak English, because nobody else speaks English around here.’
Lees verder